Surprises 2010: Ghost

Band: Ghost
Album: Opus Eponymous (first album)
Genre: Heavy-Rock-Doom
Country: Sweden

Ghost is a strange band that comes from the north of Europe practising a kind of psychedelic heavy rock, with bits of stoner and doom. The lyrical content is based on satanism and they hide their own names as their own appeareance.

1. Deus Culpa 01:33
2. Con Clavi Con Dio 03:33
3. Ritual 04:28
4. Elizabeth 04:01
5. Stand By Him 03:56
6. Satan Prayer 04:38
7. Death Knell 04:36
8. Prime Mover 03:53
9. Genesis 04:03

Total playing time 34:41

Here

http://www.myspace.com/thebandghost

The link provided serves just as promotional source. The aim is letting know rookie, new or unknown bands with few resources that try to expand their music. Buy the originals if you like them! Help good bands to grow!

Surprises 2010: Morowe

Band: Morowe
Album: Piekło.Labirynty.Diabły (first album)
Genre: Post-Black Metal
Country: Poland

Great first album of this polish band, having the essence of black metal in the background, twisted melodies and atmospheres, and an evil ambient that will bring the darker and colder feelings you might have back to your inner self. Probably the best album of the year.

1. Wstęp 02:34
2. Komenda 06:00
3. Tylko Piekło, Labirynty i Diabły 06:05
4. Czas Trwanie Zatrzymał 09:04
5. Jego Oblicza 06:47
6. Głęboko Pod Ziemię 05:49
7. Wężowa Korona 08:21
8. Zakończenie 03:58

Total playing time 48:41

Here

The link provided serves just as promotional source. The aim is letting know rookie, new or unknown bands with few resources that try to expand their music. Buy the originals if you like them! Help good bands to grow!

Bizarradas Musicales: Norrin Radd / Nesmetal

Chegado de Canadá, Norrin Radd é un friki do sonido NES de 4bit e do death metal técnico que se propuxo facer unha mezcla totalmente impensable... máis aló de mezclar Metal con teclados 4bit ó estilo de Machinae Supremacy ou eso que está tan de moda últimamente do Nintendocore, ou de facer versións en plan metal de bandas sonoras da NES, o rapaz intentou facer Death Metal con sonido Nintendo!!
O resultado de Norrin Radd é algo que chama a atención porque por veces podemos pensar mentres o oímos que poderíamos estar xogando perfectamente a calquera daqueles xogos da Game Boy, e por outras veces o ollo vaisenos ó peaso de riff potente que sería ese piribipiupiu cunha guitarra de verdade. Moi interesante, e moi friki :D

http://www.myspace.com/norrinraddnesmetal

Nesmetal é outro exemplo que xunta o death progresivo co sonido NES.
Un día teño que poñerme eu a facer algo con este sonido, que tamén os teño no programa tracker que utilizo :P Non sei se chegaría a facer algo semellante ó que fan eles, porque a pesar de ter un sonido que moitos opinarán como "cutre", non deixan de ter ideas musicales moi interesantes.

http://www.myspace.com/nesmetal

Diario dun vi-king VII - A Subconsciente Rebelión

Bueno, como estiven pensando que vai pasar unha boa temporada ata que volva actualizar esta sección, e realmente teño coma un 25% da nova demo-CD feito sólo, cambiei de opinión e vou deixar a nova canción dispoñible para baixar.
A primeira persona que a oeu dixo que lle gustara e que era algo así coma unha nova búsqueda de horizontes musicales. Eu.. non o creo. Pa mín é outra máis, mellor cas anteriores (son un renegado XDD), pero non moito máis. De feito suelo ter moi boa opinión nas primeiras veces que oio as cancións despois de telas rematadas e pouco a pouco voume desinflando pensando que non é para nada bon material. Vós diredes:

***O link quedou desactivado, os que cheguedes tarde a esta entrada, tócavos esperar a tela demo rematada***

Os gustos musicales de Metallica

Logo a xente dice que Metallica se botaron a perder.. (bueno, díceno os que aínda lles queda un mínimo de criterio musical).. vendo os gustos de Mr. Ulrich e Mr. Hammett sobre a mellor música que oíron nestes últimos 10 anos, non hai outra realidade posible...
Que sí, que sí... que hai que ter un gusto heterogéneo e vistas amplias, pero non me digades que poñer a Eminem como un dos 10 mellores discos da historia da música recente non é un delito. Hai máis perlas coma Pink, Amy Winehouse ou Kid Rock, non volas perdades...
Aparte que, o seu nacionalismo norteamericano débelles de prohibir oír nada que salga do seu país, porque de Europa ni pizca, e mira que se fan bastante mellores cousas aquí que aló, salvo U2, Wolfmother e Gojira pa Hammett así mirando por encima, o resto, USA total...
O que eu digo é... se esto é o que suelen escoitar os membros dun grupo de metal, apaga e vámonos.. así lles saliron as bazofias que lles saliron últimamente, incluso ese intento de "volver ás raíces" -coma dixeron eles- que foi o sobrevalorado e falto de inspiración Death Magnetic.


Lars Ulrich - Best Albums Of The Decade (in order of importance):

01. ARCTIC MONKEYS - "Whatever People Say I Am, That's What I'm Not"
02. SYSTEM OF A DOWN - "Toxicity"
03. THE SWORD - "Age Of Winters"
04. KINGS OF LEON - "Aha Shake Heartbreak"
05. THE WHITE STRIPES - "Elephant"
06. GREEN DAY - "American Idiot"
07. SLIPKNOT - "Vol. 3: The Subliminal Verses"
08. EMINEM - "The Eminem Show"
09. WOLFMOTHER - "Wolfmother"
10. RAGE AGAINST THE MACHINE - "Renegades"
11. U2 - "No Line On The Horizon"
12. KASABIAN - "Kasabian"
13. THE MARS VOLTA - "De-Loused in the Comatorium"
14. OASIS - "Don't Believe The Truth"
15. QUEENS OF THE STONE AGE - "Rated R"
16. SYSTEM OF A DOWN - "Mezmerize"
17. ARCTIC MONKEYS - "Favorite Worst Nightmare"
18. ALICE IN CHAINS - "Black Gives Way To Blue"
19. THE BLACK KEYS - "Attack & Release"
20. AUDIOSLAVE - "Audioslave"
21. MASTODON - "Crack The Skye"
22. MOTÖRHEAD - "Inferno"
23. GUNS N' ROSES - "Chinese Democracy"
24. THE DATSUNS - "The Datsuns"
25. THE LAST SHADOW PUPPETS - "The Age Of The Understatement"

Lars Ulrich - Best Songs Of The Decade (in order of importance):

01. U2 - Moment Of Surrender"
02. EMINEM - "Cleaning Out My Closet"
03. ARCTIC MONKEYS - "From The Ritz To The Rubble"
04. RAGE AGAINST THE MACHINE - "How I Could Just Kill A Man"
05. THE SWORD - "Freya"
06. OASIS - Lyla"
07. ARCTIC MONKEYS - "Fake Tales Of San Francisco"
08. GREEN DAY - Boulevard Of Broken Dreams"
09. SLIPKNOT - "Duality"
10. OASIS - "Falling Down"
11. JOHNNY CASH - "Thirteen"
12. THE WHITE STRIPES - "Seven Nation Army"
13. SYSTEM OF A DOWN - "Toxicity"
14. ZWAN - "Number Of The Beast"
15. WOLFMOTHER - "White Unicorn"
16. KINGS OF LEON - "Sex On Fire"
17. U2 - "Vertigo"
18. PINK - "Get The Party Started"
19. ALICE IN CHAINS - "Check My Brain"
20. STAIND - "It's Been A While"
21. SEAN PAUL - "Get Busy"
22. SYSTEM OF A DOWN - "B.Y.O.B."
23. KID ROCK - "Picture"
24. LAMB OF GOD - "Redneck"
25. KASABIAN - "Club Foot"

Aquí o vemos cunha das súas grandes influencias:

Kirk Hammett - Best Albums Of The Decade (in order of importance):

01. RADIOHEAD - "Kid A"
02. THE MARS VOLTA - "De-Loused in the Comatorium"
03. SIGUR ROS - ()
04. MUSE - "Absolution"
05. LAMB OF GOD - "Ashes Of The Wake"
06. DAMIAN MARLEY - "Welcome To Jamrock"
07. MASTODON - "Crack The Skye"
08. OUTKAST - "Speakerboxxx/ The Love Below"
09. INTERPOL - "Turn On The Bright Lights"
10. SHARON JONES AND THE DAP-KINGS - "100 Days, 100 Nights"
11. SYSTEM OF A DOWN - "Mezmerize"
12. THE BLACK KEYS - "Magic Potion"
13. PJ HARVEY - "Stories From The City, Stories From The Sea"
14. SINÉAD O'CONNOR - "Faith And Courage"
15. GOJIRA - "The Way Of All Flesh"
16. MACHINE HEAD - "The Blackening"
17. RY COODER & MANUEL GALBAN - "Mambo Sinuendo"
18. QUEENS OF THE STONE AGE - "Rated R"
19. TOOL - "Lateralus"
20. TOM WAITS - "Alice"
21. MY MORNING JACKET - "It Still Moves"
22. ALICE IN CHAINS - "Black Gives Way To Blue"
23. THE SWORD - "Age Of Winters"
24. PINK MARTINI - "Hey Eugene!"
25. ALL SHALL PERISH - "Awaken The Dreamers"

Kirk Hammett - Best Songs Of The Decade (in order of importance)::

01. RADIOHEAD - "Everything In Its Right Place"
02. DENGUE FEVER - "One Thousand Tears Of A Tarantula"
03. MASTODON - "Oblivion"
04. AFROMAN - "Because I Got High"
05. KINGS OF LEON - "The Bucket"
06. LAMB OF GOD - "Set To Fail"
07. U2 - "Beautiful Day"
08. THE MARS VOLTA - "Intertiatic E.S.P."
09. MUSE - "Stockholm Syndrome"
10. DAMIAN MARLEY - "Welcome To Jamrock"
11. GOJIRA - "Vacuity"
12. SHARON JONES AND THE DAP-KINGS - "How Long Do I Have To Wait For You?"
13. QUEENS OF THE STONE AGE - "Tension Head"
14. ALICE IN CHAINS - "Check My Brain"
15. MY MORNING JACKET - "Mahgeetah"
16. SYSTEM OF A DOWN - "Violent Pornography"
17. THE SWORD - 'Freya"
18. OUTKAST - "Hey Ya!"
19. SIGUR ROS - "Svef-g-englar"
20. LAMB OF GOD - "Now You Have Something To Die For"
21. AT THE DRIVE-IN - "One Armed Scissor"
22. KORN - "Here To Stay"
23. KID ROCK - "American Bad Ass"
24. THE BLACK KEYS - "You're The One"
25. AMY WINEHOUSE - "Back To Black"

Fuente

Bizarradas musicales: Where Angels Suffer

De mans de Chris Holmes e Randy Piper, créase en 2010 este grupo chamado Where Angels Suffer. Para os que esteñades un pouco perdidos en nombres (eu son o primeiro, nunca fun moito de saberme alineacións de metal, ainda que Chris Holmes é unha institución oitentera), estes homes proveñen da mellor época de W.A.S.P.
Parece que uniron forzas para crear este grupo cuias iniciales son un burdo calco do grupo de Blackie Lawless (W.A.S). Ben, e vós diredes: "e qué hai de bizarro nesto, aparte de que o nombre sexa un tanto ridículo?". A cousa é que Randy Piper xa tiña o seu propio grupo, no que xa levaba un par de discos baixo o nome "Randy Piper's Animal" ou "Animal", cun estilo moi WASP e que incluso superaba ampliamente a todo o que saleu da manga de Lawless nos últimos 20 anos. O seu último disco "Virus" do 2008 é un trallazo!
Ben, vouvos poñer os tracklist primeiro do album "Virus" (2008) e logo do primeiro de WAS, "Purgatory" (2010)

Virus:
1. Cardiac arrest
2. Can't stop
3. Don't wanna die
4. Crying eagle
5. Unnatural high
6. Judgement Day
7. Who's next
8. Zombie (The Cranberries Cover)
9. Shoot to kill
10. L.U.S.T.

Purgatory:
1. Cardiac arrest
2. Can't stop
3. Don't wanna die
4. Crying eagle
5. Unnatural high
6. Judgement Day
7. Zombie (The Cranberries Cover)
8. Shoot to kill
9. L.U.S.T.
10. Violent New Breed
11. Morning After
12. Eye of the Storm
13. Boom

... vaia cara! para vendelo coma un novo disco dun novo grupo, o que fixeron foi regrabar o Virus enteiro coa mesma formación salvo Holmes, quitarlle unha canción (Who's next) e añadirlle 4 cancións (as 4 últimas, do disco debut de Randy Piper, "Violent New Breed")!!!
Unha total decepción que supoño que busca chamar a atención dos fans máis cérrimos de WASP, que por outro lado deben estar completamente aparvados se seguiron comprando os últimos bodrios de Lawless e non se deron cuenta dos 2 grandes discos de Randy Piper (que son máis WASP que os últimos de WASP! -alomenos no sentido dos 80's-).
A paradoxa do fan sin criterio, diría eu.
Pero eso non quita que WAS debera empezar por facer algo propio como grupo...

Por certo, qué gordo está Holmes!!

Cosecha del norte

Se fai un tempo Whitesnake sacaban o seu propio caldo, parece que esta "moda" se está a extender entre algún metaleiro máis que lle gusta dar ó drinkin. Debe ser este o caso de Satyr, ó que vemos orgulloso do seu viño propio aquí abaixo:

Sólo é cousa de tempo que salga á luz o viño "Satan rosado do 2008" apadriñado por Gaahl!

Sigurd "Satyr" Wongraven, renowned vocalist/guitarist of the Norwegian black metal band SATYRICON, has partnered with Luca Roagna, a fifth-generation winemaker from Piedmont, Italy, to launch Satyr's own brand of wine. Wongraven has apparently chosen the best wines from the Roagna winery and is making them available with his name on each bottle in gothic letters and black background with an outline illustration of the devil on the label.

Two wines are currently available from the Wongraven brand:

* Langhe Rosso Alleanza Nero di Wongraven 2009

* Barolo Unione Nero di Wongraven 2006

Wongraven and Roagna first met in the spring of 2003 while SATYRICON was on tour in Italy and spent several months earlier this year creating two classic wines that represent a combination of Roagna's skilled vineyard work and Satyr's vision of traditional Piedmontese wines.

"When I explain my role in the process to musician friends who have no knowledge of wine, I tell them that Luca created the songs and recorded the album, while I mixed it," Wongraven told Adressa.no in a recent interview.

Authenticity is the common denominator in Satyr's music and wine.

Wongraven admits that he himself is skeptical when he sees other people lending their names to wine brands.

"I think that people who known me understand why I have chosen to lend my name name to these wines," he explained. "I have made wines that I am proud of."

Fuente

Diario dun vi-king VI: Incorporacións e detalles

O pasado viernes tivo lugar un gran acontecemento na historia de Mileth, por fin deuse un ensaio cun batería real. E non un batería calquera, senón que alguén con experiencia e tablas coma o é Juanjo. Esperemos que teña paciencia cuns noobs coma nosoutros e non se nos vaia, que un batería así éche difícil de pillar :P
Por certo vaia sorpresa que se soubera todos os temas case á perfección e que nos dera paos a nós por estar tan "desenpracticados" XD
Por outro lado, a rapaza que sustitúe a Ida, Dana, estivo máis ben observando, xa que non se sabía moi ben por onde ían as cancións e a verdade nin sequera cheguei a oír ben a súa voz, esperemos que para a próxima se poida poñer ó frente alomenos nun par, e por suposto que lle guste, que ainda non o sabemos moi ben :D
O ensaio do outro día foi un pouco desastre, pero xa sabemos cómo son as primeiras veces, a cousa ten que ir mellor canto máis se toca. Fai 10 días ensaiamos sólo os guitarras e baixo e non tocábamos xuntos desde xunio ou xulio, e foi tamén bastante desastre. Eu nin sequera practicara as cancións por mín mesmo nese tempo de descanso, así que... XD
Outra cousa que nos perdeu moito ós habituales foi a ausencia de teclados. Parece que non, pero eu incluso os utilizaba para non perderme, tal vez estaba moi acostumbrado a que sonaran e sempre levaran o tempo perfecto que facía a nosa batería informática... . Pode que por eso a terceira orixinal de Mileth terá que esperar a ser rematada: temos que aclimatarnos durante un par de ensaios máis uns a outros. Unha pena que sexan cada tanto tempo...

O proxecto de black-death colleu unha forma prometedora. O primeiro ensaio co novo guitarrista fora un pouco toma de contacto, pero no segundo, e partindo de cero (creo que foi mellor que aproveitar riffs soltos meus dos outros ensaios), a cousa púxose moi interesante. O outro rapaz leva anos dedicándose a esto e ten un equipo profesional de manda carallo! De feito, logo de ver a miña guitarra que se está caendo a cachos, dixo: "mellor cóllete unha das miñas, así ademáis estamos "entuneados"". Aparte, o que eu entendo de guitarras é nulo (xa vos imaxinades a miña cara cando me estaba "esta es una Jackson blabla de doble blabla... e eu "sisi.. mola mola" XDD", pero mamaíña, eso sonaba de vicio, ata parecía que os riffs salían sólos!
Para este grupo tamén aconsellei a Elías, que se uneu de boa gana, él sempre se apunta a todas! e aproveitando que o anterior se lles foi con outro grupo que estaba de parón e se reactivou, veuse con nós a montar ruído.
Do que me estou dando cuenta con eles é que dentro da miña cabeza sólo teño black metal XD vaia trve do carallo que son XD ... porque me decían "intenta algo máis death" e non sabía por ónde salir. O outro guitarrista en cambio está moi influenciado polo Thrash-Groove sepulturero e máis recentemente polo melodeath, así que pode resultar unha mezcla curiosa. O único sobre o que teño dudas é sobre a creación. Penso que ou debería haber un acordo case simbiótico entre varios ou deixarlle un % maior do proceso de creación a un, e logo os outros opinar. Máis ou menos eso é o que facemos en Mileth.
Creando sobre a marcha como o fixemos pode resultar un final de colagge. Como diferentes cousas empastadas para que sone ben, e que realmente poida que sone ben en riffs separados, pero tal vez haxa que buscar máis unión entre as partes para crear algo sólido. De todos xeitos, estamos empezando, e haberá que ver por onde vai a cousa.
O que sí, o outro guitarrista, dixo que a un ritmo de 1 ensaio por semana, tardaríase normalmente coma 1-1'5 anos en facer un concerto. Eu fíome del, así que é probable que eu me vaia antes deso (esperemos acabar a carreira, e logo veremos onde vamos, pero en Vigo véxoo complicado). Así que non tocará desta vez facer concertos, e, a verdade, non me vexo. Non me gustaría dar un ensaio-concerto, preferiría levalo ben co grupo que fora, a verdade.

Por último, hai novidades en canto a Enuma Elis. A idea xeral do disco está prácticamente rematada e dividida en capítulos. Estaba diante dos meus ollos a medida que o facía, e só tiven que unir cabos para cazar e ordenar as palabras e as ambientacións.
Sobre o disco poido decir que vou facer caso omiso a todos os consellos que a xente me suele decir (que moitas veces son contradictorios XD). Vou liberar unha vez máis o subconsciente e deixalo actuar, creando cun orden abstracto en certas partes, e intencionadamente organizado para un par de cousas -Ainda que non moito XD-. No fondo, se quero plasmar o que está na miña cabeza, ten que ser desestructurado e abstracto na maior parte.
De momento poido adiantar o nome dalgunhas cancións: "Visións - O Espello Deformador" de 2 partes, "Ira Contida (Tralas Rosas da Perdición)", que poidestes oír no anterior post, "Subconsciente Rebelión", "Insomnio", "Capita Mortua", "Katarsis"... estará por decidir o número, pero variará entre 9 e 11 cancións, e a media de duración promete ser coma o anterior "Obscura Epica", alternando entre as de 7-10 minutos e de 1-2-3, no que combino todo o ben que poido os estilos que máis me gustan (ainda que moi distintos) intentando facer algo que sone máis ou menos diferente e compacto.
O diseño levarao nun 100% Airi esta vez cunhas poucas directrices miñas que teño en mente, así que non poido decir nada sobre cómo vai ser, sólo que vai ser diferente (ou eso pretendo).
Tamén pensarei, ainda que esto non será ata última hora, se facer unha das cancións a modo de guitarras reales e voz real. Agora que meu irmán se comprou un aparato que simula un ampli no ordenador e parece que se pode grabar, mirarei a ver se poido darlle uso. No tema das voces, alternaría un servidor cun máis profesional co que xa teño falado. Sería unha gran nova se se dese realizado, e todo un paso cara adiante en canto a sonido.
Coma último detalle do novo lanzamento, que non se estrenará nas vosas salas e disqueras preferidas (ou sexa, no meu blog XD) ata posiblemente o segundo trimestre do 2011, decir que o título está tamén escollido: "Sons & Demos".
E como me sabe mal deixar este "diario" sen ningún documento gráfico ou sonoro, e sabendo que é probable que deixe esta sección durante un tempo ata novas máis interesantes, déixovos un extracto de "Visións - O Espello Deformador", concretamente os 2 últimos minutos da 1ª parte da canción. Xa me diredes se vos gusta ou no ;D