Herman Frank cae nun concerto de Accept

Neste vídeo pódese ver a caída do guitarrista, sobre o 1:25:

A noticia non sería moito máis... cántos non caeron xa no medio dun concerto, ademáis ésta de Herman tampouco parece moi aparatosa...
A cuestión é que semella que froito desa caída na xira americana, o alemán tivo algunha costilla rota e unha perforación de pulmón!! Caray, os anos xa non son o que eran... pero inda así o home levantouse e continuou o concerto coma se tal, eso sí, Accept seguirán de concertos sen él durante unhas cuantas datas máis...

Fuente

Microreviews Maio'11 - I

Kill the Romance - For Rome and the Throne (2011)
Power Metal / Melodeath
Myspace
É obvio que a saturación fai que determinado estilo empece a ramificarse buscando novos horizontes musicales, e eso pasa actualmente co Melodeath e o Power Metal. Cada vez máis grupos de Melodeath tenden a meter voces melódicas, incluso non solo nos estribillos, e cada vez máis Powers empezan a darse conta que o mundo do pasteleo sónico necesita dun pouco de caña de vez en cando, ademáis, o Metalcore parece estar en boga, así que...
Algo así lle pasa a Kill the Romance, un grupo de Death Melódico que utiliza partes máis calmadas nas que o cantante fai voz limpia, recordando a veces a Disturbed ou a Sentenced. A música non é o máis novo do mundo por outro lado, pero óese ben. Cómo non, gran producción para uns finlandeses. 6/10

Nasty Tendency - Hello Suckers! (2011)
Hard'n Heavy
Myspace
Segundo disco destes italianos que collen case textualmente todo o que o Hard-Glam-Heavy Rock ochentero foi. Sen facer gala dunha excesiva orixinalidade, posto que a maior parte dos coros, estribillos e riffs dán a sensación de xa estar feitos hai anos, o grupo non se desenvolve mal dentro do estilo.
Supoño que lle gustará ós máis fans daquel estilo, a mín pareceume que xa oín este disco repartido entre cancións e extractos de Accept, Ratt, Mötley Crüe, Skid Row, Twisted Sister... 4/10

Alpthraum - Eyes Of A Monument (2011)
Dark-Symphonic Metal
Myspace
Logo de 2 demos dentro dun estilo máis "ambient black metal", a one-man-band canadiense Alpthraum lanza o seu primeiro disco cambiando un pouco hacia algo máis sinfónico ainda que bastante atmosférico. Eyes of a Monument é un bon traballo dun estilo un pouco difícil de definir no que se conxuntan melodías de violín con teclados ambientales e guitarras eléctricas a modo de acompañamento na maioría dos temas, máis ben eso que facendo riffs (escribir esta frase fíxome pensar nuns Within Temptation de fai uns anos, e non lle vai moi lonxe na parte instrumental, o que pasa é que nunha onda moito máis escura e para nada poppy, e con distintas voces que pasan desde a gutural ata versos menos rasgados, medio perdidos entre as ambientacións).
Non tén o mellor sonido nin é o máis técnico, pero prefiéroo a moitos outros. 7/10

Benedictum - Dominion (2011)
Heavy Metal
Myspace
Oín algo destes americanos fará un par de anos, pero teño o recordo de que eran algo do montón, xa que non me quedou a sensación de que me resultaran atractivos (musicalmeeeente). O único que recordei é que tiñan a unha cantante que ben podía ser un tío pola voz.
Agora, logo de oír Dominion, xa sei porqué non me preocupei nunca máis por esta banda. Sígueme a parecer do montón, non poido decir moito positivo, pero tampouco negativo acerca de Benedictum. O seu é facer Metal tradicional, con algún que outro bon momento perdido, que pode recordar a unha banda do NWOBHM, ata incluso na producción! Destacaría na parte positiva "Seer", que ten un toque a Queensryche que mola e na parte negativa "Grinder", unha canción máis "modernilla" e mala onde as haxa, ou "Bang", rozando a mediocridade do peor Nu-Metal. O resto, non está mal. 5/10

Oliver Weers - Evil’s Back (2011)
Hard Rock
Myspace
Oliver Weers parece ser un cantante danés que impresionou ó xurado do "Factor-X" do seu país cantando "The show must go on" e chegou á penultima ronda. Desde logo a forza deste disco reside principalmente na tremenda voz de Oliver, que por veces me recorda a Chris Cornell e incluso nalgunha canción coma no principio de "Devils Chain" a Lenny Krawitz (ou como coñe se escriba). Non é que alcance uns agudos altísimos nin teña amplia variedade vocal, pero ten un tono de voz atractivo e un rango perfecto para cantar Hard Rock.
Éste é o seu segundo disco e o que nos ofrece Oliver Weers é un Heavy-Rock bastante melódico e pegadizo. Pódese observar bastante influencia do Hard ochentero, pero sona ó mesmo tempo moderno. Varias das cancións que compoñen Evil's Back poderían ser perfectamente singles de calquera grupo rockero medio. Non está nada mal.
Como nota curiosa, no seu debut contou con ni máis nin menos que Tommy Aldridge á batería (Ozzy Osbourne/Whitesnake) e no baixo a Marco Mendoza (Whitesnake/ Thin Lizzy), ainda que para este Evil's Back o equipo está formado por músicos diferentes. 6/10

Lake of Tears - Illwill (2011)
Metal-Rock
Myspace
Realmente non hai calificativos para Lake of Tears, por algún lado vin escrito "Gothic Metal", pero eu non o vexo por ningún lado; se digo Progressive Metal, tampouco sería acertado, non son un grupo tan complicado, máis ben todo o contrario. Se digo Doom... poderíase adivinar algo de Doom-Rock-Metal, pero tampouco o vexo completamente....
Lake of Tears son Lake of Tears, e eso hai poucos grupos hoxe en día que o poidan decir. Teñen un sonido completamente único e ademáis cada un dos seus discos son diferenciables, esto para mín xa é todo un logro e unha demostración da capacidade creativa e compositiva de Daniel Brennare, Johan Oudhuis e Fredrik Jordanius.
Se deixaran o pabellón ben alto con Moons and Mushrooms, a espera valeu a pena para escoitar Illwil, un disco diferente, máis crudo, máis malévolo, máis rockeiro e máis metaleiro, menos psicodélico e máis directo. Hei de decir que a primeira vez que o oín non me gustou demasiado, pero á segunda quedeime enganchadísimo. Ollo a esa canción final, Midnight Madness, unha sorpresa en forma de "Black Metal-LoT" que podería case firmar Satyricon! 9/10

Bolero - Voyage from Vinland (2011)
Folk-Viking-Melodic Black
Myspace
Tras un par de demos e un EP, os canadienses Bolero (extraño nome para un grupo de viking metal) lanzan o seu primeiro disco neste 2011 facendo un folk-viking que recorda en exceso a Ensiferum.
Baixo o meu parecer no creo que sea un mal disco, ten boas melodías repartidas por aquí e por alá, algunhas máis parecidas a algo de Finntroll, outras máis parecidas a algo de Suidakra, tamén hai bastantes reminiscencias aos seus compatriotas Blackguard... pero básicamente Ensiferum é o principal referente en cada un dos cortes, o cal me produxo certa desidia á hora de oír o disco enteiro.
Tal vez o punto máis negativo de Voyage from Vinland sexa a idea de incluír 2 baladas seguidas cara ó final do disco, é todo un corte de rollo.
Non é malo, pero esto xa o teño moi oído. 5/10

Nadiwrath - Nihilistic Stench (2011)
Black Metal
Myspace
É un caso extraño o destes griegos, xa que non é moi normal ver un disco de Black con traza Punk e cancións que sobrepasan os 5 minutos (hainas incluso de 7 e de 9!). Nihilistic Stench resultoume bastante entretenido, e a duración e repetición de riffs non se fai tan pesada coma un poidera esperar nun principio, a mín recordoume un pouco a uns Impaled Nazarene máis punk e menos black (e con menos producción, pero non se nota en falta).
Durante todo o Nihilistic Stench, un encontrase con riffs bastante pouco técnicos pero pegadizos, empezando coa adictiva e punk-rockeira "Darkness Has Lost Its Meaning" e acabando cunha sorprendentemente seria e máis black a medio tempo "Memories Are Dead", a de 9 minutos! Final inesperado onde se vexa!
Simple e efectivo. 8/10

All-Devouring Light - Descent Into Hadal (2011) EP
Symphonic Black Metal
Myspace
All-Devouring Light é unha nova banda finlandesa que lanza o seu primeiro traballo en forma de EP de 4 cancións moi ben producidas (qué raro tratándose de finlandeses :D). O estilo recorda fácilmente a Dimmu Borgir, grupo do que máis dun compoñente debe ser fan total. Desde a forma de estructurar cancións, riffs, voz, tamén os teclados ainda que aquí sonan algo máis baixos... non ofrecen nada novo ainda que non quere decir que o que faigan o faigan mal. 5/10

Believer - Transhuman (2011)
Progressive-Alternative Heavy-Rock
Myspace
Qué *$%&/# é esto?? Recordo que o anterior do grupo cristiano Believer, "Gabriel" non me gustara nada, pero nin me acordo de porqué razón. Aténdolle a moitos grupos e non me quedo moitas veces no "porqué" de parecer mal un álbum, sólamente sei que fuxín e que me quedou unha mala impresión. De Believer teño o bo recordo daquel disco noventero que era "Dimensions", que hai como 10 anos que non o escoito, pero tiña cousas máis ca decentes facendo algo así como Death Progresivo.
Con "Transhuman" sentín rechazo xa na primeira canción. Non tanto pola música en sí, que parece coma un Heavy-Rock Progresivo "modernillo", como pola voz... en qué coñe se transformaron Believer? Nunha versión Metalera de Linkin Park?? Esa forma de cantar... aimamaiña... Algo me dice que se non fosen americanos, este grupo seguiría un paso diferente.
Penso que musicalmente este álbum pode ter algunha cousa interesante para o que lle guste o Progresivo, pero a mín fíxoseme complicado aguantalo enteiro. 3/10

Esenia déixao

Unha pena.
Este foi o comunicado oficial:

Todo tiene un principio y un fin.

El de Esenia acaba de llegar, aún sin saber si es definitivo o no.

Han sido 7 años increibles, de cosas buenas y malas, pero intensos de todas formas.

No habrá más conciertos, pero si editaremos en breve el dvd en directo para cerrar el circulo.

La lista de agradecimientos sería extensa, pero hay gente que ha estado siempre a nuestro lado y que han formado parte de nuestra vida:

Marcial,V.Cores,Carol,Sandra,Susana,M.bao,Kamilo,Gerardo, la gente de Wichita,Orfos,Shroud of tears,Nocte,Fallen Sentinel,Edu (pecera),JS Raimundi,Iago Lorenzo, Vane...y un largo etc.

Un agradecimiento especial a Javi y Cris por haber formado parte de esta locura que se llamó Esenia.

Omnia mutantur, nihil interit.

Nos vemos en la carretera.

Críticas a críticos: Moonsorrow – Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa (2011) por Sergio Fernández

Hoxe inauguro unha sección (que non quede o de inaugurar XD) polémica e punzante, como me gustan a mín.
Tódolos días abro o periódico este grande que é internet, e voume para a sección de Sociedad y Cultura a ver qué novos acontecimientos suceden na nosa vila metaleira, e a sección de críticas é unha que me fai especial gracia naquelas webs de dominio comercial que se dedican a elo. Normalmente as notas e comentarios están hinchados coma zeppelines, supoño que por diversos motivos: contentar ás compañías/grupos que lles pasan promos gratuítamente, medo a fans enfervorizados (posto que os que non son fans suelen pasar bastante se non están de acordo con exageracións pola parte positiva...), entradas para concertos de pase de prensa + fotógrafo (ou quen "faiga" de fotógrafo pofesioná por unhas horas...)....
Teño un par de conocidos que traballando na radio dun pequeno pueblo, nun programa semanal no que o único que fan é leer as noticias que se encontran nun par de webs e poñer algunha novedad que se descargan, xa forman parte da "media" pofesioná, e conseguense as súas entradas gratis para concertos en diversos lugares, incluso afóra das fronteiras, polo que vín! En fin, máis dunha vez comentamos entre os amigos que debíamos montar unha web, un programa de radio, ou un fanzine cutreiro sólo para que nos dén "ventaxas", que as amortizamos sobradamente XD pero cando non hai tempo nin número suficiente de xente...

Ó que vou: como para ter unha web e xente comentando nela, non é necesario que sexan precisamente expertos sobre o que escriben, vou comentar casos curiosos de "críticos", posto que todos os que escribimos nun medio público estamos (sí, incluído eu XD) expostos a críticas, cos que me reconcome a idea de que non é que teñan moita idea do disco que comentan.

Hai auténticos casos sangrantes por ahí, e quén sabe se algún día lles pasa coma a Pedro Giner, gran crítico e visionario da Heavy Rock que será recordado por sempre pola súa crítica a Metallica XD. En calquer caso, hai xente que o curra pouquísimo, e opta por decir catro nimiedades, 2 párrafos longos contando a historia da banda -para facer máis bulto- e cousas que non aportan demasiado en canto a sentido crítico (o que eu sempre digo -e dígoo porque o lín nalgunha web, verídico-, dun tío que para comentar discos decía: esta canción empieza con un solo de guitarra, luego el cantante entra con un grito y dá paso a un buen riff. La siguiente canción es un poco más lenta pero no mucho más, tiene un buen riff y un buen solo....blabla... eso é unha crítica? arff)

Por certo, vou colgar aquí algunha web da que me suelo fiar dos seus comentaristas, e que teñen suficiente criterio como para poñer algo como "mediocre" se é necesario e o creen así, cousa que parece que non todos se atreven:
http://www.fromthedustreturned.com/
http://pagandreams-zine.blogspot.com/
http://www.angrymetalguy.com/
En Metalstorm, dependendo do crítico, hainas moi boas, ainda que sucede o mesmo que en moitas páxinas, hai que restarlle uns poucos puntos a cada nota, é decir, se lle dán un 6 a un disco é que a cousa xa está moi mal XD O mesmo pasa con Friedhof Magazine, depende da persona que escribe, pero hainas boas en xeral (non me refiero a "boas" cando coinciden co meu gusto, senón cando se nota que houbo escoitas e mínima investigación detrás, aclaro).
E ainda que non sexa un blog propiamente de críticas, as que colga Furia Asgardiana tamén se notan curradas, ainda que para o meu gusto son larguísimas XDD

Imos coa primeira "crítica a crítico":

Fuente: Rock Total

MOONSORROW – “Varjoina Kuljemme Kuolleiden Maassa”

Spinefarm, Universal

Puntuación: 7/10

Lo bueno y lo malo de MOONSORROW es que si has escuchado un disco parece que has escuchado todos y es que su pagan folk metal es tan similar entre canciones que uno o los odia o los venera. Lo habitual en estos casos es lo segundo dado que a pesar de todo ello, la calidad de sus composiciones y su fuerza y personalidad están por encima de todo.

Si ya les conoces, pocas sorpresas en lo que se refiere a su nueva entrega “Varjoina Juljemme Kuolleiden Maassa” un disco denso, oscuro, donde las voces de Ville vuelven a impregnar de rabia y aires black a su propuesta.

Poco se alejan de lo hecho anteriormente, oscuridad sonora, tristeza y dureza para bosques y guerras vikingas, coros folk y muchos pasajes nórdicos instrumentales, temas largos que hacen encontremos “tan solo” siete cortes, que no son más que una aguerrida forma de adentrarnos en sus misterios y abruptas canciones llenas de matices y melodías black con folk, todo impregnado de teclados, acordeones y mucho metal.

Poco o nada que añadir, la nueva y oscurísima propuesta de los de Finlandia supone otro acierto más de la oscuridad folk metal tan particular de estos extravagantes a la par que exquisitos músicos que igual en este lanzamiento han adornado de mayor contundencia a sus canciones.

Sergio Fernández

Ben, non fai moito que falei deste disco e xa expuxen o que penso, pero aquí, o señor Sergio deixa unhas cuantas perlas que teñen delito. Empezando pola primeira frase: "Lo bueno y lo malo de MOONSORROW es que si has escuchado un disco parece que has escuchado todos y es que su pagan folk metal es tan similar entre canciones que uno o los odia o los venera"... qué??? este home oeu algo de Moonsorrow? Se hai algún grupo que vaia cambiando disco a disco, entre Blind Guardian, Therion, Paradise Lost, Lake of Tears e poucos máis, eu penso que incluiría a Moonsorrow. Pouco ten que ver o ambiente máis folk-vikingo dos seus dous primeiros discos coa densidade dos últimos. Incluso as demos eran máis blackeiras que o Suden Uni e Voimasta...

Poco se alejan de lo hecho anteriormente, oscuridad sonora, tristeza y dureza para bosques y guerras vikingas, coros folk y muchos pasajes nórdicos instrumentales.
Supoño que Grilo terá algo que decir en canto ó das guerras vikingas neste último disco.

Poco o nada que añadir, la nueva y oscurísima propuesta de los de Finlandia supone otro acierto más de la oscuridad folk metal tan particular de estos extravagantes a la par que exquisitos músicos que igual en este lanzamiento han adornado de mayor contundencia a sus canciones.
Eing?? eu non sei, pero lendo os outros 3 párrafos estábame dando a impresión de que lle parecía un disco do montón e que era probable que non lle chamara a atención, pero acaba decindo que é un "acierto" a "oscurísima propuesta" de "la oscuridad del folk".. ??? XDD e por supuesto, un 7/10. Aposto a que ó tipo non lle gustou nada o disco e dixo "como está tendo tan boas críticas, igual quedo mal si lle dou unha nota baixa, ademáis non quero que os meus compas de Rock Total me boten da web, porque estropearía o récord de 7, 8, 9, 10 para todos os discos.
En fin...

Microreviews Abril'11 - IV

NightShade - Lost In Motion (2011)
Metalcore-Deathcore
Myspace
Engañáronme coma un chino. Esperando volver a saber do grupo de Death Melódico sueco Nightshade, propúxenme oír este disco e atopeime cuns franceses que fan un Deathcore (por moito que poña no metal archives Groove Death) ó que non lle vin demasiado aliciente. Bon sonido, eso sí, e boa técnica, pero demasiado "core" para o meu gusto. Se a esto lle añadimos certas voces limpias totalmente retocadas en estudio, que me recordaron a Paulina Rubio en tío, apaga e vámonos. Hardcore Metal máis duro para a juventú, algo xa oído demasiado últimamente por desgracia.
O único interesante que aprendín ó buscar sobre Nightshade foi que os suecos se desfixeron :/ 1/10

Evergrey - Glorious Collision (2011)
Prog-Power Metal
Myspace
Despois dunha completa decepción de Evergrey coma foi "Torn", non me esperaba gran cousa deste novo, e non foi unha falsa sensación, porque o patrón de emo-power metal collérono e xa non o soltaron. Quén os veu e quén os vé!
As cancións de Glorious Collision son máis ou menos similares entre sí e entre os anteriores 2 discos... non poido decir que sexan iguales, pero a forma de cantar de Tom Englund fíxoseme soporífera e axuda a sobremaneira a que estemos revivindo unha e outra vez os mesmos temas que empezaramos a oír en "Monday Morning Apocalypse" e "Torn". Progresións parecidas, certos aires de canción fácil (=pop) que busca o -emocional- estribillo, e algún detalle chulo que nos recorda que estamos oíndo a aqueles que a principios dos 2000 eran uns dos grandes do Prog-Power europeo.
Non me atrevería a decir que sexa un mal álbum, seguramente a quen lle guste o Metal "emotivo" poida flipalo con Evergrey nas súas noites pensando en porqué a súa moza/o o/a deixou...
Todo sexa dito, está ben executado e producido, pero debe ser que vou vello para estas trangalladas, a mín onde se me poña un "Recreation Day" ou "In Search of Thruth" que se quiten os novos, blandengues, e hipersensibles Evergrey. 3/10

Artillery - My Blood (2011)
Thrash Metal
Myspace
Despois de nada menos que 30 anos de historia, os daneses Artillery demostran que seguen sabendo facer boa música. My Blood é un disco entretido e con moi bos momentos nos que Artillery se luce con geniales riffs coma o que empeza logo da primeira -con certo toque árabe- "Mi sangre", unha das mellores do disco. A mín chegáronme especialmente cortes coma "The Great" (buuuf! qué par de riffs hai nesa canción! -a mellor para mín-), "End of Eternity", "Death Is An Illusion" ou "Warrior Blood".
Todo un exemplo de bon Heavy-Thrash con certa variedade sen necesidade de ningunha influencia "metalcoriana" ou "modernilla" como moitos novos grupos están a facer, nin pseudocopiar a clásicos ochenteros de ningún tipo ehemgelus! Salú! 7/10

Hidden - Dead Land Energy (2011)
Progressive Black-Doom
Sen myspace
Teño que recoñecer que cando vexo escrito as palabras "Progressive" ou "Avantgarde", para mín supón un extra en canto a darlle unha escoita a unha banda. E se xa o unimos a "metal extremo" vou directo a por él. En principio vénseme á mente "novas ideas", "novas mezclas de estilos", "traballo invertido en buscar algo diferente"... pero grupos coma Hidden son os que me poñen os pés no chan para confirmarme que non todo o que reluce é ouro. Parece ser que nesta banda está o Killjoy, ese de Necrophagia, e mais alguén de Sigh -os xaponeses que sacaron un discazo o ano pasado-, e bueno, o resultado deixa moito que desexar, porque a música de Hidden cabalga entre o Black Metal e o Doom con certo aire "espacial" e experimental, pero cunha producción sucia e cuns temas bastante caóticos, e baixo o meu parecer, sonrojecen de malos que son.
Un disco a evitar por todos os medios. 0/10

Debauchery - Germany´s Next Death Metal (2011)
Death Metal
Myspace
Esperemos que esto non sexa o próximo Death Metal provinte de Alemania, dito sexa de paso, país que non se caracterizou porque entre as súas fronteiras saliran grandes grupos de Death.
Debauchery fan algo así coma unha mezcla entre Bolt Thrower e AC/DC, un Death'n Roll que recordará a grupos do estilo de Six Feet Under, Rob Zombie ou Gwar. Penso que con todos estes grupos xa vos podedes facer unha idea bastante boa de Debauchery. A mín resultoume bastante aburrido, pero é que tampouco me gustan demasiado eses 3 últimos citados... 2/10

Abinchova - Versteckte Pfade (2011)
Folk-Death Metal
Myspace
Casualidades da vida, fai pouco falaba con Marcos sobre as portadas debuxadas, que hoxe en día resulta raro, e queda un tanto cutre, ou coma decía meu irmán, queda un tanto "power noventero".. cando con poucos coñecementos fotochoperos pódense facer cousas curiosas, a partir de fotos ou de modificar/conxuntar outros modelos xa existentes.
A cousa é que me quedei un pouco co sorriso na boca cando vín a portada do debut en larga duración destes suízos...
Musicalmente, Abinchova é un deses grupos que nacen da inspiración doutro ó que consideran como modelo a imitar. Neste caso, ó igual que moitos outros nos últimos anos, o grupo a imitar é Ensiferum, ainda que fan amagos por intentar desligarse, por veces tirando máis cara o Pagan Metal, por veces metendo voz feminina, e por outras recordando vagamente a Manegarm por ese violín. De primeiras non me gustou nada o disco, pero oída dunha segunda vez non me resultou tan malo, eso sí, abstédevos os que non usedes moito desto do folk-melodeath. 4/10

Dreamshade - What Silence Hides (2011)
Melodeath - Progressive Metal
Myspace
Dreamshade son outros suízos coma Abinchova, que practican un death melódico, ainda que musicalmente poderían ser un grupo de Metal Progresivo; non o vexo tan lonxe de grupos coma Symphony X ou Pagan's Mind, teclados incluídos. É a voz rasgada do cantante a que fai este grupo entrar na saturada lista de Melodic Death Metal.
Para ser un primeiro álbum, sona moi profesional, a pesar de que hoxe en día cada vez me sorprende menos que novos grupos sonen tan ben nos primeiros traballos. Como decía na anterior tanda de microreviews, hoxe en día case que basta con ter un pouco de pasta ou contactos (nesto segundo parece que non lles vai mal, xa que nada menos que a finlandesa Spinefarm apostaron por eles).
Penso que é un bon álbum de Metal Progresivo-Melodeath técnico, non hai nada que achacar, ainda que me falla un pouco que haxa determinadas partes do disco nas que non se consegue a rabia e forza que me pide o estilo e baixa enteiros. 7/10

Amaranthe - Amaranthe (2011)
Modern Metal-Pop
Myspace
Un álbum de música plana é o que nos ofrecen estes finlandeses que contan nada menos que con 3 cantantes, todos muy guapiños eso sí, que parece ser o que conta: a rapaza canta dunha forma moi Dance-Pop, logo hai un que fai voz clara no estilo de algúns grupos de Power Metal e outro que lle dá á voz rasgada a modo de Metalcore.
A música pode ser unha mezcla entre unha canción de Eurovisión e Nu-Metal/Metalcore con algo de Melodeath "moderno" , é decir, cancións con profundidade nula, de estribillo fácil e deglución rápida cun ambiente de Metal "contemporáneo" no estilo de Sonic Syndicate ou Soilwork.
Metal para xente que lle gusta o Pop. 1/10

Lazarus A.D. - Black Rivers Flow (2011)
Thrash-Groove Metal
Myspace
Tras un decente disco debut como foi "The Onslaught", que tomaba influencias do Thrash Metal clásico ochentero según recordo, os americanos Lazarus A.D. toman unha dirección un pouco máis hmm metalcorizada... sonan un pouco coma mezcla entre Pantera, Trivium e Unearth, con riffs moi groovies e ese toque "core" e modernillo que a mín non me gustou demasiado.
Coma en Trivium, o que se salva son 4 cousas, nas que inclúo a técnica, algún riff, e os solos de determinadas cancións. Seguramente lle gustará ós amantes dos grupos citados, pero a mín moi pouco. 3/10

Symfonia - In Paradisum (2011)
Power Metal
Myspace
O nome do grupo xa dice bastante sobre a creatividade esta banda finlandesa... symphonia, symfonia, symphony, symphonic... cántos grupos haberá con eses nomes polo mundo adiante!
En canto á música temos a Timo Tolkki facendo unha e outra vez o mesmo disco. Levábao facendo con Stratovarius, logo con Revolution Renaissance e agora con Symfonia. Así que os que sodes fans de Strato desde fai tempo, coma un servidor ata o Visions (logo xa me pasou a ser un grupo de autoversións facendo cada disco máis mediocre que o anterior), probablemente rememoredes extractos de varias cancións xa feitas mentres oídes a Symfonia. De feito parece un disco de versións de Stratovarius cantado por André Matos.
Orixinalidade cero absoluto, aburreume un mundo, soplei 7 veces por canción e suspirei 4 ata que dixen basta e parei todo no medio da que empeza como "Forever" de Stratovarius...... sí, a que vai despois da que ten unha línea vocal igual que "Future World"...
Técnicamente son bos e teñen un bon sonido, como o podería ter calquera álbum de Strato da era Tolkki, pero penso que pode ser un álbum que sólo lle podería gustar a alguén que empezou a oír Power Metal fai pouco ou que sexa un fan sin cabeza.
Se hai algún Tolkki-fan lendo esto, dedícolle o que eu penso de Symfonia: 1/10

Alice Cooper prepara o primeiro concerto holográfico da historia

Para celebrar el lanzamiento de su caja recopilatoria “Old school: 1964-1974”, Alice Cooper, en colaboración con Jägermeister, ha organizado el que será el primer concierto holográfico en 4D de la historia.

El concierto tendrá lugar el 11 de mayo en Estados Unidos y se podrá ver directo en forma de holograma en la central eléctrica de Battersea de Londres (la que aparece en la portada de “Animals” de Pink Floyd). Para este concierto tan especial Cooper ha convocado a los miembros originales de la banda: Michael Bruce, Dennis Dunaway y Neal Smith, por lo que también será la primera reunión de esta formación desde 1972.

Éstas son las palabras de Alice Cooper sobre la idea: “No nos hemos podido resistir a esto. Trabajar con Jägermeister para aparecer como hologramas al otro lado del Atlántico es una experiencia única, un truco de magia vanguardista que celebra el futuro y nuestra propia historia. No podemos esperar a ver los resultados”.

La caja “Old school: 1964-1974” se presenta con rarezas, anuncios publicitarios, una grabación pirata de 1971 y un CD de “Spoken Word”, todo ello reunido en cuatro CDs, un DVD, un vinilo de 12″ y un single.

Fuente

Ante esta noticia, sólo se me pasan 2 cousas pola cabeza:

1 - Por qué *%&$# triunfou tanto nestes últimos anos o Jägermeister (ou como lle chamou un día unha amiga miña -verídico- "Jande Morgen"??? Beber eso é coma decir "dame veneno que quiero morir", sobre todo ó día seguinte -as veces que bebín 1 estaba con dolor de estómago poucas horas despois, e hai máis xente que tamén lle pasou (e non, non falo de 5, falo de 1 ou como moito 2)-. Realmente teñen un gran poder de marketing os jefes dese licor, que un día foi vendido coma xarabe contra a tos e o dolor de estómago... sisi, debe ser porque o botas todo si bebes o suficiente...

2 - Cómo se nota que a falta de facer boa música hai que suplila con "fuegos artificiales" bonitos. Esto recórdame ás pelis fantásticas hollywoodienses, hailles que insertar un montón de efectos especiales e metela polos ollos ata a saciedad, coma en "Furia de Titanes", para suplir que o guión está cheo de lagunas e para que a xente as vaia ver...

De todos xeitos a noticia non é certa, en Xapón xa se fixeron os primeiros concertos con hologramas hai tempo:

2010 Music results

Xa pasou un tempo desde que acabou o 2010, pero decidinme por esperar, oír e reoír discos para sacarme un top25. O certo é que tiña un montón deles por oír deste ano pasado, e ainda rematei de pegarlles unha escoita a uns que non chequeara ata fai relativamente pouco!
Penso que perfectamente cheguei a uns 500 álbumes de prácticamente todos os estilos dentro do Metal,todo un récord personal XD
E nada, ahí deixo os meus preferidos do 2010 e máis abaixo unhas pequenas recopilacións divididas por estilos para quen lle interese.
Empezamos deeeel 25 al 1:

25 - Dimmu Borgir - Abrahadabra
Dark-orchestral Metal

Esperábame algo moito peor despois do fiasco de disco que fora "In Sorte Diaboli". A pesar das súas flaquezas, Abrahadabra é un disco que contén grandes cancións e unha orquestación coidadísima. A principal excusa que encontran os opositores ós novos Dimmu é que non son unha banda de Black Metal.. ¿e desde cándo eso é unha excusa para decir que "fixeron un mal álbum"?

24 - Crystalic - Persistence
Melodeath

Supoño que éste será un álbum que pase totalmente desapercibido para o público. Parece que a banda finlandesa se encontraba sen compañía discográfica ata fai pouco e teñen a libre disposición o seu debut Persistence na súa páxina web. De todos xeitos, éste é un álbum de bon Melodic Death Metal tal e como eu o concibo, cun toque moi "Death" (banda) e pegadizo, Crystalic conseguiron facer un álbum distinto dentro da "masa de grupos melodeath" que sonan iguales, igual por eso lles foi difícil encontrar alguén que os promocionara...

23 - Negura Bunget - Vîrstele Pămîntului
Progressive Folk - Atmospheric Black Metal

A pesar de que non me parece o mellor disco que sacaran, Vîrstele Pămîntului é unha gran obra de folk-black oscuro e ambiental. Un disco complexo que hai que ver coma un todo e que consigue crear unha atmósfera única.

22 - Dråpsnatt - Hymner Till Undergången
Folk-Atmospheric Black Metal

Grupo sueco que practica unha mezcla de pasaxes atmosféricos, guitarras acústicas, pianos ocultos, gritos agónicos e black metal melancólico cun toque "malvado". En certas cousas recordoume a Agalloch.

21 - Sigh - Scenes From Hell
Avantgarde Black Metal

Un álbum curiosísimo dunha banda curiosísima provinte de Xapón. Sigh ondean a bandeira da libertade musical extrema. A través de influencias do máis heteroxéneo, Sigh son coma un sorprendente waltz de black sinfónico e caótico.

20 - Panychida - Moon Forest Blinding Snow
Folk Black-Death Metal

Fans de Suidakra, éste é un disco a ter en conta. O estilo de Panychida está entre o Black e o Death máis melódico e épico pasado polo filtro folk, onde de vez en cando utilizan intrumentos coma a gaita ou guitarras acústicas.

19 - Mar de Grises - Streams Inwards
Melodic Doom-Death

Nunca diría que polo sonido de Mar de Grises, éstes foran un grupo chileno, non por Chile, senón porque sona totalmente a grupo finlandés de Death-Doom na onda de Swallow the Sun, Before The Dawn, etc. Un álbum que contén unha atmósfera moi melancólica e densa, envolvente e hipnótica.

18 - Finntroll - Nifelvind
Folk-Black Metal

Superando un frouxo anterior disco, Finntroll sácanse da manga un moito máis escuro e variado álbum que mezcla á perfección desde momentos "humppa" alegrillos ata brillantes blastbeats máis propios do black. Nifelvind é un paso cara adiante en canto a libertade musical e a desligarse da autocomplacencia e de calquera seguidor de modas.

17 - Overkill - Ironbound
Thrash Metal

Overkill seguen en plena forma no século XXI e Ironbound probablemente sexa un dos mellores traballos en toda a súa historia. Cancións repletas de moitos e grandes riffs, gran producción -tal vez unha das mellores que tiveron- e variación fan que Ironbound sexa o mellor disco de Thrash do 2010 sen dúbida.

16 - Aorlhac - La Cite Des Vents
Black Metal

O Black Metal francés está en auge, e Aorlhac son un deses novos grupos que surxiron recentemente no país facendo ese estilo cos toques atmosféricos e melancólicos tan propios das recentes bandas francesas. Black Metal con grandes, crudas, escuras e fermosas melodías ó mesmo tempo.

15 - Graveyard Dirt - For Grace or Damnation
Doom Metal

Reformados neste pasado 2010 despois de empezar en 1994!, os irlandeses debutan cun disco de crudo, desesperado e oscuro Doom coma non oíra desde facía tempo. Un disco que che deixará o corpo helado e o corazón desasosegado.

14 - Bifröst - Heidenmetal
Folk Black Metal

Heidenmetal, dos austríacos Bifröst, non destaca pola súa complexidade nin un traballo minucioso detrás de cada canción, nin sequera por ter unha gran producción, pero tén un gancho tremendo. Simple, pegadizo, e directo, a mín encantoume desde a primeira escoita.

13 - Aeternam - Disciples of the Unseen
Death Metal

Un primeiro álbum demoledor o destes canadienses, que combinan o Death Metal máis brutal, épico e ritual de Behemoth con partes máis Heavies e grandes estribillos que se graban a fuego. Esperemos que sigan na línea, este grupo pode dar moito de sí (o álbum ponse en algún lado coma do 2009, pero onde o atopara decía que 2010).

12 - Enslaved - Axioma Ethica Odini
Avantgarde Black Metal

Gran disco que se marcan os noruegos. Denso, épico, post-metal, progresivo... non sabería moi ben cómo definilo pero Enslaved consigue crear un sonido moi propio repleto de grandes momentos nos que combinan forza con atmósfera cun toque personal.

11 - Star One - Victims of the Modern Age
Progressive Metal

Arjen Lucassen firmou con éste de Star One un disco á altura dos mellores que fixo con Ayreon. Unha delicia de entretenido e pegadizo Metal Progresivo cheo de boas cancións. Non me esperaba algo tan bon, a decir verdade.

10 - Agrypnie - 16[485]
Progressive Black Metal

Máis dunha vez me pasou nos últimos anos que vexo aparecer da nada grupos repletos de calidade que lles dán unha patada no cú a todos os "míticos" ou "grandes" en canto a calidade e creatividade (Damned Spirit's Dance, Dalriada, Diablo Swing Orchestra, Tyr, Obscura...). Non sei de ónde saliron Agrypnie, pero este disco de extraño título é unha brillante obra de Black Metal progresivo, introspectivo e complexo. Un disco difícil de definir, pero que desborda calidade.

09 - Terra Impressionum - Transmitting Device
Progressive-Avantgarde Metal

Segundo álbum destes ucranianos que poderíamos considerar no mesmo estilo que The Meads of Asphodel ainda que menos hmm psicodélicos ou experimentales, e máis serios. Un disco entretenidísimo que pasa por case que calquera estilo posible dentro da música, desde o extremo ata o melódico.

08 - The Eternal Suffering - Miasma
Black Metal

Un gran disco de black-death metal "nórdico" vido de Grecia. Cunha boa producción, cancións moi elaboradas e riffs que se che quedan na cabeza á vez que resultan cañerísimos. Un grupo moi a ter en conta para o futuro.

07 - Solefald - Norrøn Livskunst
Avantgarde Metal

Un álbum extraño, complexo e orixinal. Un disco do que non te podes esperar nada e que che rompe os esquemas totalmente. Un paso máis aló dentro da música extrema, feito por un grupo con personalidade propia coma Solefald. Un álbum para disfrutar ampliamente, o mellor que sacaron desde "In Harmonia Universali" para un servidor.

06 - Jaldaboath -The Rise of the Heraldic Beasts
Medieval-Folk Comedy Metal

Pode non ser mellor executado, mellor producido nin máis pulido que a maioría desta lista ou calquera outra sobre os mellores discos do 2010, pero cando elaborei a miña, dinme de conta de que era un dos álbumes que máis oín en todo o ano -e no fondo, eso tamén conta, non?-, tanto que pode que ata o cansara un pouco, pero ainda o puxen outra vez mentres escribía esto e volvinme a rir e a mover as pernas. Moi orixinal e divertido.

05 - The Meads of Asphodel - The Murder of Jesus The Jew
Progressive-Avantgarde Metal

Excentricidade e experimentación no seu máximo nivel, desde black metal ata prog setentero pasando por punk, BSOs... todo feito con sobrada calidade e sen ningún complexo. Un disco para abertos de miras musicalmente.

04 - Aiumeen Basoa - Iraganeko Bide Malkartsutik
Pagan-Folk Metal

O que se sacaron da manga estes vascos logo daquel Triarchy of Vasconia fai 10 anos! Éste é probablemente o mellor disco de Folk Metal feito nunca en España, así de claro. E sería inxusto que Iraganeko Bide Malkartsutik non tivese unha repercusión máis ca merecida no extranxeiro.

03 - Auvernia - Afraid Of Me
Progressive Metal

Impresionante álbum de Metal Progresivo, creo que non exagero se digo que é do mellor que oín nunca, estando ó lado de grandes coma o "Images and Words" de DT, o "Tyranny" ou "Room V" de Shadow Gallery, "The Universal Migrator" de Ayreon, "In Search of Truth" de Evergrey, "Light of Day, Day of Darkness" de Green Carnation e máis. Un discazo de Prog-Power con toques de diferentes estilos.

02 - Ghost - Opus Eponymous
Heavy-Doom

Qué debut! con todo o feelin' setentero do Dark-Heavy-Doom dos primeiros Mercyful Fate, Ghost sacaron un álbum corto en duración pero largo en satisfacción. Riffs monumentales e estructuras curiosas. Indispensable.

01 - Morowe - Piekło.Labirynty.Diabły
Post-Black

Haiche cousas que se comían sen fame, e haiche decisións que non se deberían de tomar, porque calquera dos 3 primeiros desta lista poderían ser nº1. A mín gustoume especialmente Morowe este ano, foi como un enamoramiento a primeira vista. Ese Post-Black frío e crudo, con xogos impresionantes a dúas guitarras... arf qué buenos!

Sorpresas 2010: os álbumes/EPs debut que merecen unha escoita

Jaldaboath - The Rise of the Heraldic Beasts (Folk Medieval Comedy Metal)
Thulcandra - Fallen Angels Dominion (Black-Death)
Morowe - Piekło.Labirynty.Diabły (Post Black Metal)
Aorlhac - La Cite Des Vents (Black Metal)
Aldaaron - Nous Reviendrons Immortels (Black Metal)
Crystalic - Persistence (Melodeath)
Ghost - Opus Eponymous (Heavy-Rock-Doom)
Stribog - U Okovima Vjecnost (Pagan Black)
Haken - Aquarius (Progressive Metal)
Istapp - Blekinge (Melodic Black)
Barren Earth - Curse of the Red River (Doom Death)
KerecsenSolyom - Aquileia Ostroma (Symphonic Folk)
Distorted Wonderland - Distorted Wonderland (Hard Rock)
Graveyard Dirt - For Grace Or Damnation (Doom)
Hymir - Nyctophobia (Symphonic Black)
Burn My Shadows - Havoc (Death-Black)
Aeternam - Disciples of the Unseen (Death)

Decepcións 2010: qué máis se pode añadir...

Kathaarsys - Intuition
Eluveitie - Everything Remains (As It Never Was)
Astral Doors - Requiem of Time
Annihilator - Annihilator
Gamma Ray - To The Metal
Indica - A Way Away
Limbonic Art - Phantasmagoria
Kamelot - Poetry for the poisoned
Skiltron - The Highland Way
Sarah Jezebel Deva - A Sign of Sublime
Virgin Steele - The Black Light Bacchanalia
3 Inches of Blood - Here waits thy doom
Destinity - XI Reasons To See
A éstes podería añadir os de Iron Maiden e Scorpions, pero cando un grupo encadena tantos discos malos consecutivos... considérase decepción?

Os best of do 2010

Por se vos perdestes algo do pasado ano, aquí van unhas cuantas cancións divididas por estilos que eu considero que pertencen a bos álbumes na maior parte dos casos. Digo na maior parte, porque polo medio sí que pode haber algunha que esteña nun álbum regulero pero que a mín me gustara, pero son as menos. Adxunto un archivo de audio por se lles queredes dar unha escoita; sempre se pode descubrir algún grupo novo interesante :P

2010 Black-Melodic Black I
2010 Black-Melodic Black II
Agrypnie - Schlaf
Aldaaron - Seigneur de l'hiver
Algaion - We Are The Enemy
Aorlhac - Sant Flor La Cite Des Vents
Appalachian Winter - Northern Blood
Astriaal - Visceral Incarnate
Azahel's Fortress - Days Of Tyrants
Bane - Inherited Infection
Carach Angren - The Sighting Is a Portent of Doom
Darkenhold - Marble Bestiary
Drapsnatt - Mannen I Min Spegel
Fortid - Equilibrium Reclaimed
Frostbitten Kingdom - 732
God Dethroned - Storm of Steel
Horned Almighty - Blessing the World in Pestilence
Hymir - And Sorrow Turned In Death Part II
Impaled Nazarene - Corpses
Istapp - I Väntan På Den Absoluta Nollpunkten
Keep of Kalessin - The Awakening
Khors - Lost Threads
Lugubre - Via Negativa
Ov Hell - Invoker?
Ragnarok - Collectors of the King
Sargeist - Empire of Suffering
Semargl - Credo Possess
Setherial - Enemy Of Creation
Skin Infection - Inside
Slechtvalk - Vengeance Of A Scorned King
Spazmosity - Iron Coffin
The Eternal Suffering - Nocturnal Delight
The Evil Amidst - Decreator
Thulcandra - Spirit Of The Night
Watain - Malfeitor
Winterfylleth - A Valley Thick With Oaks

2010 Dark Metal-Gothic-Industrial
2 Times Terror - Ikävässä Paikassa
Aperion - Black Files
Crematory - Infinity
Darkseed - Roads
Dimmu Borgir - Dimmu Borgir
Eisregen - Auf Ewig Ostfront
Evig Natt - Sjelelaus
Fallen Sentinel - Innocence
Fear Factory - Christploitation
Karmic Link - Still
Neverborn - After The Thunder
Nightfall - The Criterion
Randomwalk - Promises
Raubiter - Lebensgefahr
Rotting Christ - Noctis Era
Shadowgarden - Shadowplay
Soulgrind - The Call of the Dancing Waters
The Vision Bleak - The Outsider
Therion - Hellequin
Tristania - Patriot Games
Triumph Des Willens - Time Machine
Xardas - Falling

2010 Death Metal-Melodeath I
2010 Death Metal-Melodeath II
Aeternam - Angel Horned
Allegaeon - Accelerated Evolution
Baptized In Blood - Game On
Burden Of Grief - Born In Fire
Burn My Shadows - Splitted Heaven
Crystalic - Wall of Sanity
Cypecore - The Balance
Dark Tranquillity - Shadow In Our Blood
Darkness Ablaze -The Chains Of Life
Deathsaint - Ваукалак Чародзей
Demiurg - Life Is A Coma
Devilish Distance - Stand
Echovirus - New Gods
Evocation - Parasites
Gloria Morti - Obey
Hate - Erebos
Impvreza - El Gitano Maldito
Kalmah - Rust Never Sleeps
Lost Dreams - Never Ending War
Made Of Hate - Friend
Massive Slavery - The Denial Of Man's Regression
Nominon - Wrath Of Shiva
Retaliation - Hope Of Zion
Solution 45 - For Aeons Past
The Absence - Enemy Unbound
The Wretched End - Of Men And Wolves
Torture Division - Traumatic Inhuman Severance
Trauma - War Machine
Unleashed - Dead To Me
Victimizer - A Psalm To The Fallen

2010 Doom Metal-DoomDeath-DoomBlack I
2010 Doom Metal-DoomDeath-DoomBlack II
Abyssphere - Эпизод
Agalloch - Into the Painted Grey
Alcest - Ecailles De Lune (Part II)
Barren Earth - The Ritual Of Dawn
Black Sun Aeon - Frozen
Cerben-Khal - Where All Faith Is Lost
Doomshine - Hark! The Absurd Angels Fall
Enthrope - Enemy Within
Ereb Altor - Balder's Fall (The End Part I)
Graveyard Dirt - Enslaved by Grief
Insaniae - Absolvicao
Les Discrets - Song for Mountains
Mar de Grises - The Bell and the Solar Gust
October Falls - A Collapse Of Faith Part I
October Tide - The Dividing Line
Procession - Destroyers Of The Faith
Thunderstorm - Shallow
Wheel - Eyes Of The Hydra
Ynarnie Slezy - Когда Растает Снег

2010 Hard'n Heavy
Azrael - Rock Star
Barbe-Q-Barbies - My Salvation
Crashdiet - Armageddon
Dawn Of Silence - Escape The Night
Distorted Wonderland - Losing It
Echovirus - Power Trippin'
Emerald - Where's Your God
Ghost - Stand By Him
Grand Magus - Hammer Of The North
Hardcore Superstar - Sadistic Girls
Jettblack - Two Hot Girls
Kiske-Somerville - Nothing Left To Say
Lordi - Babez For Breakfast
N.O.W. - Can't Make It (How Can I)
Paraside City - Good Enough For You
Pretty Maids - Pandemonium
Ratt - A Little Too Much
Taking Dawn - Take Me Away
Treat - Roar
Triosphere - Driven
Wig Wam - All You Wanted

2010 Heavy-Power-Thrash I
2010 Heavy-Power-Thrash II
Accept - Teutonic Terror
Avantasia - Scales Of Justice
Crystal Viper - Greed Is Blind
Dew-Scented - Have No Mercy On Us
Dofka - Humanity Bleak
Dragonsfire - My Mashed Insane Brain...
Dream Evil - On The Wind
Enemy of the Sun - Chasing the Dragon
Enforcer - Nightmares
Forbidden - Behind The Mask
Ghost Machinery - Blood From Stone
Grave Digger - Paid In Blood
Gravemachine - Heal me Not
Helloween - Long Live The King
Helstar - Monarch Of Bloodshed
Legen Beltza - Mutant From The Red Hill
Mokoma - Rautaa Rinnoista
Nevermore - The Termination Proclamation
Overkill - The Green And Black
Pertness - Foggy Dew
Sabhankra - Our Kingdom Shall Rise
Se, Josta Ei Puhuta - Ei Kevat Koskaan Koittanut
Sodom - Styptic Parasite
Swashbuckle - We Are The Storm
Tankard - Condemnation
Tarot - Rise !
Third Eye - Solitary Confinement
Witchery - From Dead To Worse

2010 Pagan-Folk I
2010 Pagan-Folk II
Adorned Brood - Death In Disguise
Aiumeen Basoa - Aintzinako Guduen Oroimenak
Alkonost - Хладный Огнь Ночи
Anabioz - Brotherhearts
Atrocity - Call of Yesteryear
Aurigon Hauta - Veden Loihtu
Butterfly Temple - Смерть (Death)
Fejd - Drängen o Kråkan
Furor Gallico - Venti Di Imbolc
Heidevolk - Alvermans Wraak
Ingrimm - Die Pest
Izmoroz - Из пучины водяной
Jaldaboath - Calling On All Heraldic Beasts
Kalevala - Больше Нечего Терять!
KerecsenSolyom - A Hosok Mulato Mezeje
Kivimetsan Druidi - Seawitch and the Sorcerer
Metsatöll - Vaid Vaprust
Mondvolland - De Witte Juffer Van Kernheim
Odroerir - Des Thors Hammer Heimholung
Orphaned Land - Codeword Uprising
Skyforger - The Last Battle
Stribog - Rusalka
Trelleborg - Gunbjorn (Birth Of Skerriz)
Vogelfrey - Heldentod

2010 Power-Progressive I
2010 Power-Progressive II
8-Point Rose - Endless Rage
Allen-Lande - The Showdown
Auvernia - Meeting
Blackstar Halo - Alice In Wonderland
Blind Guardian - Road Of No Release
Caravellus - Beyond The Skies
Catharsis - Семь Дорог
Dark Horizon - Battle Rages On
Dark Moor - Mio Cid
Divided Multitude - Something For Someone
Echoes - Despair
Firewind - Embrace The Sun
Freedom Call - Under The Spell Of The Moon
Haken - Streams
Julien Damotte - What You've Been Through
Labyrinth - Princess of the Night
Machinae Supremacy - Force Feedback
Masterplan - Fiddle of Time
Myrath - Tempests Of Sorrow
Pathfinder - The Demon Awakens
Raintime - I Want To Remember
Rhapsody - Reign Of Terror
Royal Jester - Born Again
Signum Regis - Purpleborn
Silverlane - Above The Others
Sinbreed - Newborn Tomorrow
Soul Enema - Crystal Territory
Star One - Earth That Was
Voices Of Destiny - All Eyes on Me
Wuthering Heights - The Field

2010 Prog-Black&Death-Avantgarde-Post Metal I
2010 Prog-Black&Death-Avantgarde-Post Metal II
An Infinite Dream Sequence - Eternal Insomnolence
Another Perfect Day - Until You Bleed
Atheist - Live And Live Again
Bergthron - 8403n 17451w (Asgard)
Daniel Lioneye - I Saw Myself
Drapsnatt - Mannen I Min Spegel
Ihsahn - The Barren Lands
In Lingua Mortua - Like The Ocean
In Mourning - The Smoke
In Vain - On The Banks Of Mississippi
Little Dead Bertha - Mistake
Ludicra - The Undercaste
Martriden - Human Error¿
Morowe - Tylko Pieklo, Labirynty i Diably
Sadist - The Attic and the World of Emotions
Sigh - The Red Funeral
Solefald - Tittentattenteksti
Stam1na - Maalla, Merellä, Ilmassa
Terra Impressionum - TRDE1011+498
Transcending Bizarre - The Beginning
Triptykon - A Thousand Lies
Whispered - Thousand Swords
Winterhorde - Hunting The Human

2010 Viking Melodeath-Pagan Black I
2010 Viking Melodeath-Pagan Black II
Arstioir Lifsins - Haka Kleifir Berja Ok Brjota Vio Enda Langrar Feroar Sinnar
Belenos - Baleerien An Are
Bifroest - Fest Der Trolle
Bran Barr - Celebration - Son of Nuadh Amhach
Claim The Throne - They Shall Live On
Diamond Eyed Princess - Svarn Lak Dral
Draugnim - Fear And Fey
Dyrathor - Und Ewig Rinnt Das Blut
EgoFall - .吹響號角
Equilibrium - Die Affeninsel
Finntroll - Under Bergets Rot
Frosttide - Victory Sign
Galar - Ingen Siger Vart Vunnin
Garleben - Seemannsgarn
Holy Blood - Shining Sun
Ilbeltz - Maiдel Moxkortiyarena
King Of Asgard - Einhaerjar
Melechesh - Sacred Geometry
Nebokraj - Bylina O Vseslave
Negura Bunget - Cara De Dincolo De Negura
Obscurity - Keltilwald
Panychida - Moon Forest Blinding Snow
Skalmold - Kvadning
Svartsot - Jagten
Varg - Viel Feind Viel Ehr
Voluspaa - En Hymne Til Vaare Udoedelige Forfedre
Wolfmare - Red-Wat Dream
Wulfgar - Nifelheim