A chegada

Xa estou aquí outra vez!!
E sigo vivo ainda!
Bueno, por onde empezar??
Empezarei cronolóxicamente: o viernes foi un dia agotador, entre vuelos e esperar en aeropuertos acabamos tanto Cristian, o rapaz que foi conmigo desde Vigo, coma min arrreventaos. Tamén é de indicar que a noite anterior ambos durmimos unhas 2 horas, pero non por nervios, senon por grabar cds jeje.
Cando pillamos o avión en Barcelona destino Estonia, realmente foi coma entrar xa en Estonia, é dicir, foi entrar no avión e ... adiós español, estivemos case completamente rodeados de xente desa rubia que falaba que parecian coma tartamudos incomprensibles. Bueno, este viaxe estivo bastante ben, xa que ver unha posta de sol desde miles de metros de altura con nubes de algodón por debaixo nosa foi algo indescriptible. Desde logo foi mellor que o viaxe de Vigo a Barcelona , no que o único que puidemos ver foi o reactor do avión...
Ó chegar, que xa estábamos ata os juevos de tar sentaos (4 horas) pois ocorreu algo que nos fixo gracia, o piloto non sei qué dixo e a xente empezou a jalear, aplaudir e rirse: ahí foi cando empezamos a saber cómo se sinte un giri...
Ah! no viaxe deronnos a merenda, unha especie de fiambre que nunca probara (preguntábamonos se sería carne de reno...) con lechuga , pimento, e maionesa todo metido nun pan coma de bimbo con cereales rarísimo... bueno, non sabia moito allá, pero a esas horas todo iba pa dentro...
Cando chegamos estaba Eveliina (a nosa tutora, non pensedes nalguén maior, 21 anos) esperando por nós. A verdade é que é unha rapaza moi simpática, e xa nos foi poñendo ó tanto de todo.
Incluso se "fixo cargo" tamén de Manuel, un rapaz de Cádiz que veu connosco e estaba algo tirado, porque a súa tutora non lle fixo nin puto caso.
Logo de chegar ó Academic Hostel, o noso hostal de universitarios, pois si, o primeiro foi o primeiro, e , a pesar de facer unha gostosa xeada, fomos a tomar unhas birras a un local que está cerca do hostal, para catar a ver se elexiramos o pais correcto jeje. E a verdade é que non se pode comparar coa Estrella, pero non estivo mal... a birra típica de aquí chámase Saku.
Logo cama e ata o dia seguinte, no que demos unha volta pola parte vella de Tallinn, unha pasada da que ainda temos que volver porque nos quedaron cousas sen ver...
Unha cousa que nos chamou a atención foi que as calles estaban a rebosar de xente pero solo se oía un murmullo pequeno, é dicir, é coma ir por principe pero case en silencio, incluso a xente que estaba tomando birra afora dos bares unicamente miraban para a birra e ó redor, sen dicir pío, ainda que estiveran 4 ou 5 personas...
Outra cousa bastante chamativa é que un 80% das tías están buenas, pero dentro de este % , un 50% están buenísimas!! E polo contrario, os tios son bastante feillos!!!
As tias con ollos marróns ou negros que vin creo que as poido contar cos dedos da man!!
Qué mais, bueno, logo de comer, no hostal, (temos cociña e preparamonos os platos nosoutros) pois fixemos botellón, peeeeeero como estamos coas costumbres españolas, acabamolo ás 2`30 ou 3 da mañá , e cando quixemos salir por ahí , pois xa non habia nada...
A todo esto, vivimos a unha media hora do centro, e houbo que pillar taxi, ó cal incluso houbo que regatear... e en estonio... porque eso é outra... a xente de mais de 30 ou 40 anos, de inglés nin papa...
Tamen, hai que dicir que por aki polo dia estase bastante ben, coma en Alfoz por exemplo, 17-20 grados, pero cae a noite e perfectamente poden caer con ela uns 15 grados!! Ainda asi, dentro dos sitios fai bastante calor, co cal cheguei á conclusion que o mellor é que compre algo que me abrigue moitisimo, ainda que por debaixo leve solo unha camiseta en vez de coller camisetas de manga corta , larga sudadera e abrigo...
Logo tamen estamos en contacto con xente de erasmus cos que vivimos no mesmo pasillo, o outro dia conocimos a 3 chinos que están como cabras, conocimos tamen a un austriaco, un alemán moi bo tio....
Buff teño monton de cousas mais que decir, monton de detalles coma que por exemplo non temos persianas na habitacion e que ás 7 da mañá o sol danos en toda a cara... que ir de compras é un show, con todo escrito en estonio e non nos papamos de qué é exactamente cada cousa...
Bueno, seguirei escribindo cando poida, que agora estou no ordenador de Manuel, o rapaz de Cádiz, e dependo del para escribir...
Ademáis ahora temos unha festa... aquí é a semana do estudiante e vamos tar de partis toda a semana hahahaha preparadevos, estonias.....
Ok?
Outro dia seguirei falando
Que vaia ben por ahí!!!