Se hai algo que sempre me gustou de Immortal e en particular de Abbath, é a cualidade de nunca tomarse completamente en serio. Para proba, aquí tedes unha sesión fotográfica do paseo turístico que Abbath e os colegas se tomaron polas rúas londinenses. Solo lles quedou facerse unha foto montados nun tiovivo, pero, é que vendo cómo son, pois non me acabaría de extrañar que fixeran algo similar. Grande!
Máis fotos aquí:
http://metalhammer.teamrock.com/features/2015-09-21/we-took-abbath-for-a-day-trip-round-london
Máis bandas deberían de tomar exemplo.
lunes, septiembre 21, 2015
viernes, septiembre 18, 2015
Diario de Enlil: Teaser & Maniakkos
Hai tempo que non me paso por aquí, pero ainda sigo vivo ;)
Hoxe traigo un par de cousas interesantes:
Hoxe traigo un par de cousas interesantes:
A primeira e máis importante, subín un teaser da nova demo de Enuma Elis. Levo tempo anclado polo cambio de PC, e ainda non probei a seguir facendo novas cousas dende entonces, pero decidinme a sacar un extracto de case 2 minutos dun novo tema. Como na vez anterior, pensei nun video que complementara á perfección o ambiente melancólico e sinfónico da música de EE. Xa me diredes... eso sí, olvidádevos de cambios de sonido, Enuma Elis segue a ser un proxecto 100% electrónico, old school dende o 99. Algún día no futuro alguén dira que faigo retro-electro-metal jaja
Por outro lado, estou participando nun proxecto duns amigos, nada serio de momento. Eles chámanse Must Maniakk, e din que fan Pagan' Roll ainda que eu penso que o seu estilo está máis preto dun Punk-Metal. Como sexa, como non hai presión de facer discos, concertos ou calquera outra cousa namáis que pasalo ben, ata o dagora é divertido. Con eles non participo nin en composición nin en nada, simplemente faigo o que me mandan e de vez en cando jammeamos ou facemos tolerías, que é unha das cousas que máis gracia ten cando se ensaia.
Como mostra, aquí vai unha versión do Vulgaris Magistralis, cover de Heidevolk, que á súa vez é cover de Normaal. A única guitarra son eu neste tema, pero o que canta tamén toca guitarra noutras ocasións. Os sonidos raros veñen do batería, que tamén lle dá ás vocales a veces. A verdade é que nin sabía que estaban grabando, pero ainda me rín cando mo pasaron.
E como suele pasar moitas veces con moitas bandas, xa amañaron de facer fotos ainda antes que sacar cousas, pero bueno, ten gracia pa recordar estes ensaios.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)