Palamuse con Kätrin, Kaarel e Laura

O pasado martes e mércores pasei 2 días no campo cos meus colegas estonos.
Esta foto que vedes ahí é a da casa na que estivemos. É propiedade de Kaarel, o mozo da miña primeira amiga local Kätrin. Parece ser que é unha típica casa de campo estona coma as de fai 30 ou 40 anos para atrás. E bueno, créomo...
Por exemplo, o baño é esa pequena porta que se ve (mais ou menos) no trozo de casa de madeira mais clara. A cousa é que cada vez que querías ir ... tiñas que poñer as botas, o abrigo, saír da casa pola porta que queda na imaxe máis ó fondo e meterte ahi... e a veces.... como que non apetecía moito co frío que facía fóra...
Logo o baño, pois si, antigo antigo... un furado e listo! Hehehehe
A porta contigua ó baño, un pouco máis grande, era para gardar os animais, sexa ovellas, cabras.... etc

Vista interior da casa...
Kaarel, Kätrin no medio facendo algo de comer ou té, e Laura, unha amiga de Kätrin á dereita de todo.

Unha cociña coma as antigas antigas de Galicia eh?
E unha cousa: non botades nada en falta ollando estas dúas fotos do interior?...
Eu si...
ata que me din conta de que
non hai fregadeiro!
Tiñan que salir a unha habitación intermedia entre a cociña e fora e lavar nunha tina!

Corzos en libertade!
Eles parecían moi sorprendidos cando os viron e estabanme: "Sácalles unha foto! sácalles unha!
É moi raro velos aquí en libertade!"

Aquí foi cando me din de conta das diferencias entre os estonios e mais eu...
A eso das 9 da noite... cun friaxe que non se soportaba... (eu aposto que facía menos de 20 grados... ) Collen e din.. vaiamos dar unha volta por ahi..
Ok... así que nos fomos polo medio e medio do bosque, coa única luz da lúa, e no completo silencio da noite do "countryside"...
Chegamos ata o que vedes ahí, eso é un lago inmenso conxelado. Eles dicíanme que no verán a imaxe era completamente diferente, que no lago podías ver a xente bañarse e que normalmente
podería facer uns 20-25 grados.

Esta torre na que paramos a tomar algo de té é a típica torre desde onde se tira a xente á auga... como podedes comprobar... nesta época un chisco mais peligroso...
Pois ben.. esta torre está coma 20 metros pa dentro do lago.

E como decía, as diferencias; a raza dos estonios, é unha raza moito mais resistente ó frío, eles iban tan contentos e incluso Kaarel sen gorro nin nada....
Outra cousa mais... gústalles mais andar polo monte que os guardas forestales que andan no cadramón! O que eu pensaba sería un paseo de media hora converteuse nun paseillo de 3 horas ou por ahi...
Eu cando vía que eles seguían e seguían.... e que a casa quedaba noutra dirección... pensaba ... "hei, que logo temos que recorrer o mesmo para a volta! ide parando!"
Na foto esta de arriba.. non se pode ver, pero era unha especie de carretera rodeada a ambos lados de bosque e seguía en linea recta como 2 km. nos que no fondo vías unha pequena luz que parecía ser dun pueblo.

O segundo día fomonos dar unha volta no coche... (moito mellor, porque facía aínda máis frío que o primeiro). E, outra diferencia, son coma pícaros! Bueno, igual non é tanta diferencia... hehe
Cando me dixeron "slide in sledges" eu pensaba en trineos... aparatos de plástico cando menos...
Pero no, colleron unhas bolsas de plástico que tiñan por ahí e hala! a deslizarse nelas costa abaixo!
O malo é que en Estonia, moitas moitas costas non hai...
E bueno... asi pasamos a tarde... tirandonos neve abaixo e rindo.


Visita a un pueblo de cerca ..
Aqui a miña garganta xa empezaba a acusar todo o acumulado de frío ata ese día...

E sí, o último día xa me encontraba un chisco mal... e cando voltei á casa... xa directo para a cama....
Pero ten unha razón máis que sangrante para que me encontrase por primeira vez desde que estou en Estonia constipado: dentro da casa case facía tanto frío coma fóra!
Kaarel díxome que cando chegara á casa fai 2 semanas, dentro da casa facía máis frío que fóra.
E bueno, con decir que durmin nunha cama metido no meu saco de durmir e encima 3 mantas... e seguía temblando....
Pero o alivio que me queda é que polo menos non son un blandengue... hehe
Os 3 (Kaarel, Kätrin e Laura) tamén sufriron algo da gorxa cando acabamos as xornadas no campo...
Ainda asi, e incluso sabendo o resultado, se mo volven a decir... eu iría outra vez. É unha cousa que nunca poderei volver a vivir... e é unha cousa que ningún dos que están aquí de erasmus pode decir tampouco...
Hai 2 erasmus españoles, Angel e Marlene (sinto se non falei moito de vos aquí, perdonademe!) que cada vez que me ven dinme algo asi como... "joer! ti és o que mellor estás aproveitando o tempo aquí, e és o que mellor leva a vida erasmus".... -Gracias
A verdad é que non sei cómo me apaño... pero tanto o de encontrar amigos locales, sexan estonos, rusos, nazis, skins, ou jevis.... e facerme amigo de todos eles non é algo que nin sequera o pense... simplemente surxe... e non sei como.... porque a verdade é que son o único erasmus entre o anterior e o presente semestre que ten amigos locales diferentes dos tutores.
Outro tamén me dixo que tiña moita sorte se tiña amigos estonos e eles me invitaban á súa casa. Eso é un signo de que de verdade me teñen aprecio e que me consideran amigo de verdade, porque os daquí non suelen facer normalmente nada de eso de primeiras.
A verdade é que non me podo sentir máis ... uf non sei como explicalo... "apreciado"? "valorado"?
Bueno... xa vale...
Vemonos noutra aventura!
Por certo! Este ano... Tuska 2007 espérame, bandas ata o dagora:
Children Of Bodom
Emperor (NOR)
Immortal (NOR)
W.A.S.P. (USA)
DragonForce (UK)
D’espairsRay (JPN)
Katatonia (SWE)
Pain (SWE)
Finntroll
Hatesphere (DK)
Mercenary (DK)
Moonsorrow
Vader (POL)
Legion of The Damned (GER)
Imperia (NL / FIN)
Insomnium
Brother Firetribe
45 Degree Woman
Naildown
Nicole

Cumpreanos de Luis

Hey! ahí tou eu!
Esta foto encontreina nunha web!!
E vironme setenta e tantas personas uhuuhuhuh
Podedes ver como taba o ambiente aquel dia na disco esa en cuestion nesta paxina

velaquí tedes a ultima festa do hostel, o cumpreanos de Luis, un dos poucos supervivintes do pasado semestre de erasmus. Ademais é portugués, é xenial porque nos podemos entender case perfectamente e xunto con Lars é un cos que máis relación teño aquí.

Como vades ir vendo a cousa empezou moi ben... moi tranquilo todo... con cena... champagne.. bayleys.. Pero a cousa acabou dexenerando nun caos total...

Michael... outro dos erasmus do semestre pasado... que veu para pasar uns dias ...
Se preguntades porqué está así...
parece ser que outro lle vomitou nas costas... e qué mellor remedio que o papel hixiénico...

Parece a momia, non?
A cousa xa iba de mal en peor...

E peor...
Eu tiven que fugarme porque a xente xa non estaba para falar....

Panorámica do pasillo onde sobre unha hora antes había sobre 30 personas...

Michael... en estado puro...

Lars... en estado puro...

Mais...

Bueno... esta é a ultima... pero non cronolóxicamente... como se pode comprobar mirando arriba...
Esta adornada e bonita mesa acabou feita unha piltrafa... coa xente subida enriba... e as tartas e botellas no chan... convirtindo a habitacion nunha auténtica porcallada....

Operacións triunfo, neves e skinheads

Antes de nada, pedir outra vez perdon por tardar tanto en actualizar esta cousa, pero prométovos que estiven ultra-liado estes días...
Ahora vamos ó meollo, este sabado non sabedes a onde fun...
ó casting de operación triunfo estono!!
Pero no, non vos asustedes, non fun a cantar, solo fun a acompañar a unha amiga. Ela chámase Kerli e é a cantante dun grupo de pop-rock chamado Circles. É un grupo novel, creo que ainda estan acabando as cancións para a primeira demo... e a verdade é que non está mal... eu diria que son incluso mellores que moitos grupos de pop españoles que están triunfando ...
Aquí vos podedes descargar unha canción para que vexades mais ou menos a súa voz e o estilo do grupo: Circles - Opening Doors
A ela podedela ver no concerto que fun de Swallow the Sun. É a tía rubia que sale nas fotos e cando a conocín non tiña nin idea de que era cantante...
Ahora que o penso é grande que xente que guste de outros estilos non teña a mente tan cerrada coma moitos en España e disfruten indo a concertos e escoitando cousas diferentes. É algo que me chama moito a atención,porque por exemplo aquí a xente gustalle realmente a música; quero decir... non temen oir nada ... e non pechan os ollos ós 5 segundos pa decir ... "Ruido.Fuera". Xa levo visto un monton, e cando digo un monton é un bo numero de xente que teñen uns gustos que van desde folk, pink, u2, robbie williams, nightwish, katatonia, metsatöll e opeth. Xenial!!
Un bo exemplo é Kerli. Vouvos poñer a súa lista de gustos, está nunha paxina web, asi que farei un copy-paste sen modificar nada:
Katatonia, Anathema, Alanis Morrisette, Eva Cassidy, Lucie Silvas, Mariah Carey, Pink, Metallica, Kaisa Tahlfeldt
Pois a maioría da xente aquí é así. Para min é tremendo, quere decir que non temen oir nada novo e que realmente teñen GUSTO MUSICAL (podendo estar de acordo ou non, pero eso é innegable).
Bueno, a boa noticia é que pasou o primeiro casting... a ver se un dia destes poido decir que teño unha amiga famosa!
Pos bueno, no casting, monton de nenas... hahaha digo nenas de 17-20 anos... pero non pasa como en España, na cola non habia choros, nin xente cantando nin facendo parvadas... era un ambiente un pouco mais civilizado...
Hoxe teño que preguntarlle a ver como lle foi no segundo casting... seguro que o pasa.. creo que ten unha boa voz.
A segunda foto é o centro comercial Viru Keskus, un dos mais grandes de Tallinn, senon o mais...

E para os que criades que me estaba montando unha pelicula ou que estaba esaxerando... ahi vos vai unha foto que sin duda creará polémica hehe
Estes son os coleguillas nazis.... asustan eh?, un dia destes heime rapar e comprar eses pantalons militares e esas gorras da armada...
Bueno, e ahora toca a outra historia...
confirmoo ... o que non me pase a min...
O dia da festa que vades ver debaixo, eu estaba na porta da miña habitación... e de repente.. vexo á miña dereita un tio rapado con esa chaqueta coma as que levan estes de arriba...
O primeiro que pensei era que era un dos da seguridad que viña a decirnos que faciamos moito ruido... pero logo vino moi novo...
E vai o tio, e empeza a falar conmigo... cun acento estoooooono que bueno... e enton xa me din cuenta que nin segurata nin erasmus... e coma logo de 2 frases... digamos.. por exemplooo
- "hei! oín que habia festa aqui e decidin unirme..."
- "como te chamas? vives aqui no hostel tamen?"
a terceira frase vai como sigue:
- "pos eu son Skin!Tou moi orgulloso do meu pais Estonia... pero no, non son coma eses nazis... eu non odio ós negros... eu solo odio ós rusos... eses cabrós levan invadindo Estonia desde fai tempo... gustaríame romperlle os dedos a todos eles...."
....
....
....
Xa podedes adivinar a miña cara...
como dicindo...
... hmmm ..... siii... hmmm que boniito, sisi... ehhhmmmm.... uhmmmm...
Pero non vos acabedes de asustar... ainda falta a seguinte frase... mais ou menos... asi
-"si si, encantame pelear... non che gustaría a ti unirte e partirlle a cara a uns cantos rusos??"
...
....
......
Pero por qué a min??
Qué fixen eu??
Tal e como Espinete foi "el amigo de los niños", eu vou ser " el amigo de los skinheads"... qué bonito!
Qué me ven? xusto a min!eu, un "latin" con pelo largo... qué será o próximo, facerme miembro de honor de grupos neonazis?Tería gracia.. un "longhair skinhead" pffff
A cousa é... ¿pero qué teño eu para que sempre me pasen estas cousas ultraextrañas??
Alomenos vou tendo suerte... e vou salindo vivo... hehe
Bueno, no, ainda non acabei...
O outro día estaba eu na habitacion case totalmente durmido cando ás 2 da noite... pum!! pum!! pum!! na porta... e eu pos levanteime como puiden e cos ollos medio pechados... abro a porta e ...
vexo un tio con pasamontañas....
...
ou sexa que eu solo lle vía os ollos e a boca...
e eu,... pois... non din reaccionado... algo asi como que me parecia un soño... ou que eso non podia tar pasando...
e logo vexo que hai outros dous cabezas rapadas ó seu lado... e vai o tio do pasamontañas e dime.. "hey Diego, join us to drink some beers!!"... Era o tio skinhead estono.....
e eu... "eh?"
"o que??"
Nono, é que teño que durmir que tou moi cansao... outro dia...
Logo tiveron un pouco mais falando ahí, e foronse, a todo esto o tio sen quitarse o pasamontañas en ningun momento.... surrealista...
A saber se logo iban a "cazar" algun ruso e precisaban da miña axuda...
A todo esto, o outro dia o skinhead ese, chamase Siim, chegou ata a miña habitacion pola tarde e diceme, hey tomemos birra... vounas buscar, non te preocupes... e eu... hmm bueno..ok
E estivemos falando coma 3 horas con outros ... e o tío é absolutamente monotemático... os rusos e matar, e estrujar os dedos... non ten outro tema de conversa...
O que está ben é que se considera pagano, e estivome dicindo alguns grupos estonos de pagan metal e black metal... pero sacandoo de ahi... todo se volve "matar"...
Ademais ese dia enseñoume o brazo e era incrible... intentouse suicidar non sei... pero minimo 10 ou 15 veces!!!
El dixome que tivera unha época moi mala cando a súa nai se suicidara....
Bufff
Bueno...
Volvo a repetir o mesmo... porqué eeeeeeeeeu???
Tanta xente no mundo... tantos erasmus aqui... e os personajes mais extraños e as historias mais bizarras sempre veñen a min...


Ultima festa no hostel, celebrando o regreso de Lars para este segundo semestre...
Lars é o que se está tocando a perilla.
Realmente somos poucos os que quedamos do 1º semestre... coma 4 ou 5 ...



E chegou un dia no que o tiña que probar...
E descubrin que ese dia seria o primeiro e posiblemente o último hahahaha
Levei tantas cuadas que non me quedaron mais ganas de probar, xa podedes ver a miña cara de circunstancias na primeira foto co dedo apuntando hacia abaixo...