Steelwing - Zone of Alienation (2012)

Steelwing - Zone of Alienation  (2012)
Heavy Metal
Facebook

Segundo disco desta banda sueca que se fixo certamente popular entre os seguidores do Metal máis clásico co seu debut Lord of the Wasteland e que segue a onda retro iniciada por compatriotas seus coma Wolf ou Enforcer. O estilo desde logo é exactamente o mesmo: Heavy Metal ochentero e tradicional, basado na NWOBHM e o Speed-Power- Metal alemán. Neste caso vou ir un pouco contracorriente, sólo un pouco XD e decir que de toda a nova hornada de bandas que reviven o Metal ochentero, realmente me quedaría con moi poucas (Wolf, Portrait e poucos máis). Non creo que Steelwing o faigan mal, incluso hai temas resultóns tanto neste coma no anterior disco, pero por máis que lles dou oportunidades a moitos destes grupos, non crecen en mín, e acáboos pousando para non volver a oílos. Ó final acabo pensando: "realmente, se naceran nos 80 serían unha banda máis das miles que salían facendo esto, os discos clásicos nos que basan e incluso a veces modifican levemente riffs ou estructuras, están mellor". Nin Enforcer, nin White Wizzard, nin Skull Fist, nin Holy Grail, nin Cauldron chegan á altura das bandas nas que se basan, nin de lonxe. Steelwing, coma a maioría dos mencionados, están ben, sen máis. 6/10

Be'lakor - Of Breath and Bone (2012)

Be'lakor - Of Breath and Bone (2012)

Melodeath

Oficial

Cun grandísimo debut como era Stone's Reach, os australianos Be'lakor fixéronse un hueco no apretado mundo do Death Metal melódico de forma insólita. Por eso, este novo Of Breath and Bone era altamente esperado e finalmente aupado pola crítica coma un dos mellores discos do ano de Melodeath, senón o mellor.

Con razón?

Baixo a miña opinión é un disco moi consistente, no que a banda demostra que pode seguir unha línea de alto nivel perfectamente, pero que tampouco é a panacea do mundillo nin resulta tan grandilocuente coma moita xente se atreveu a afirmar. De feito lín cousas como que é o mellor disco de Melodeath dos últimos anos ou que é unha "obra maestra" do xénero. Para mín, é un disco que simplemente está ben, contén moi bos momentos e está certamente logrado. A súa forma de compoñer, doblando punteos, alternando acústicas con eléctricas e pianos e ofrecendo esas atmósferas entre épicas e melancólicas tan finlandesas ás que se lle unen uns guturales chulos, está moi ben, pero non é nada novo. Grupos coma Insomnium, Noumena, Before the Dawn e os primeiros Sentenced xa o fixeron antes, e, guste ou non, Of Breath and Bone non superan os seus mellores traballos. Eso sí, non quita que este novo traballos sexa moi disfrutable, ainda que creo que a duración de algúns dos temas é excesiva. Tendo unha media de 8-9 minutos a maioría, atopámonos tanto con xenialidades coma con pasaxes que non dicen moito.

De todos xeitos, os amantes do Death finés moi melódico a medio tempo teñen un "must-listen" en Be'lakor. 7/10