miércoles, marzo 01, 2017

Un crowdfunding épico

Desde hai uns anos, vense facendo popular que grupos musicales se metan na páxina de indiegogo a crearse o seu propio "crowdfunding" para recaudar cartos para o seu próximo disco. É unha forma alternativa de obter diñeiro dos fans ou potenciais compradores de antemán para comezar unha grabación, ainda que o 100% non se queda nas mans do artista: no caso de indiegogo, un 5% do recaudado vai para a plataforma, e outro difuso 3 a 5% vaise nos métodos de pago. Se ademáis a moeda de cambio é diferente á orixinal, a prepararse para o tipo de cambio inflado -é dicir, con comisión oculta nel- que che metan. No caso de pledgemusic, non deixan nada claro o precio de crear/finalizar con éxito un crowdfunding. Por máis que escarbei na web, non puiden atopar información clara. Ata incluso no apartado de búsqueda, buscando por algo tan sinxelo e directo coma "Price"... 



Ok, esto non é unha compañía online obscura tipo change.org, que básicamente obteñen beneficios de vender os teus datos e non comproban a veracidad da xente que firma dixitalmente. Tampouco se pode comparar co modelo desfasado daquelas discográficas pre-2000, que se aproveitaron canto puideron da súa época de esplendor, e que logo de ver que o seu negocio se desmoronaba, tentaron (e tentan) intoxicar a opinión do público dicindo cousas coma "a música xa non é o que era/a música está a agonizar" ou "o rock está morto"... pero hai algo que non me acaba de convencer dos crowdfundings, non sei, tal vez páxinas con pouca información e maneira de proceder pouco clara coma plegdemusic non me convencen.

Hai pouco tamén falei con alguén que me dixo que era normal que a propia banda puxera os seus cartos para que máxicamente a falta de un ou dous días de finalizar o plazo límite, se sobrepase por escasos euros o obxectivo, e se relatara cómo foi "un éxito promovido polos fans". Esto é debido a que se un proxecto non alcanza o seu obxectivo, o diñeiro reembólsase e é coma se non pasara nada... bueno sí, consideraríase que a banda fracasou no interés que pensou obter, ou que puxo uns obxectivos demasiado ambiciosos.

Falando de obxectivos ambiciosos, hoxe lin que se poñía en marcha o novo crowdfunding dos inimitables (no ridículo) Wintersun. Un crowdfunding coma non podía ser doutra maneira: épico, majestuoso, digno dunha obra de arte de valor incalculable.. bueno, incalculable para a maioría dos mortais, porque Wintersun esperan acadar, ojito, ni más ni menos que 750.000 euros!

¿E para qué quererán tanto diñeiro? Parece que Jari Mäenpää, o líder cansouse de botar excusas de que o seu PC non tiña suficiente RAM para grabar pistas e decideu que o próximo que faría sería que os seus fans lle compren unha leira, unha compañía constructora finlandesa pa que lle monte a súa casa de verán, logo uns alicatados por aquí e por alí, albañilería, fontanería, man de pintura, todito o equipamento pa montar un estudio, os impuestos finlandeses derivados e como non, xa postos, que cubran tamén o precio que lle vaia cobrar Paypal e Indiegogo. Sabía que os finlandeses eran rácanos coma eles solos, pero esto xa é a apoteosis total. 

Copio-pego:

Budget for Wintersun Headquarters

We've consulted professional construction companies and studio builders and gotten the estimated budget:
  • The property 100.000 €
  • The building 250.000 €
  • Construction of the studio 150.000 €
  • Additional costs: Finnish taxes (& Indiegogo platform fee  5% + credit card fee 3%) 250.000 €
  • Total: 750.000 €
To raise all this funding we are planning to do three massive crowdfunding campaigns like this first one. Each one with a different massive 50 € package. We hope to reach 5000 loyal Wintersun fans per each campaign, which is the ideal goal. (The future campaigns will be planned and scheduled according to the result of this first campaign).


Ata agora, pensei que ese home se estaba rindo da xente e dos seus fans, pero ahora creo que entoleou completamente. ¿Qué será o próximo? ¿Crowdfunding para dar una volta arredor do mundo durante 3 meses, e así adquirir inspiración para o seu próximo disco? De tolos, pero máis tolos os máis de 2000 aportadores que ten no seu primeiro día... á xente vaiselle moito.

Fuente: Crowdfunding Wintersun


2 comentarios:

Grilo do Demo dijo...

Hola, aquí un crowdfundista ^^

Es que algo tan sinxelo e directo coma price no va a aparecer, hombre, en estos casos se llama fee, pero tampoco aperecería precio en español, sino tarifa, tasa... Al fin y al cabo no es un precio fijo, sino un porcentaje.

Imagino que sí habrá muchos proyectos que ponen de su bolsillo el último día, pierden ese porcentaje pero al menos sacan lo que saquen (aunque también te digo que Indiegogo permite la meta flexible, es decir, aunque no llegues te llevas lo recaudado, con una tarifa un poco más alta). El no alcanzar la meta no siempre implica falta de interés del público u objetivos demasiado ambiciosos, muchas veces es simplemente mala publicidad. Nosotros estuvimos a dos clics de pedir un préstamo e inyectarlo, acabé disuadiendo a mi colega decidiendo tirar de ahorros personales en caso de necesidad, pero al final no nos hizo falta ni lo uno ni lo otro porque el último día reventó todo y sobrepasamos la meta con creces. Pero metimos pasta en publicidad. Pagamos publicaciones de Facebook y pagamos a agencias para que nos metieran reseñas en algunas de las grandes webs. Esto puede parecer muy «sucio», pero al fin y al cabo quien participó lo hizo porque le interesa el proyecto y le interesa Moonsorrow; quien no conoce el grupo no va a colaborar. Es sólo una manera de llegar a más gente. A pesar del éxito, creo que aún podríamos haberlo promocionado mejor; de hecho, meses después nos siguen llegando mensajes de gente que no se enteró en su momento y que le jode habérselo perdido y que nos pregunta si aún está a tiempo de reservar una copia física (la respuesta es no).

En cuanto a lo de Jari, ahí no se me ocurre mucho que defender. :D También he de mencionar que no sé cómo hará para tener semejante base de fieles, recuerdo que cuando sólo tenía un disco veía a mucha gente en internet decir que era su grupo favorito (¿¿un grupo favorito del que sólo existen ocho canciones, 50 minutos de música??), y tras haber visto el vídeo de promoción, sí, es muy patético, pero sus cálculos son correctos: si tiene 373.000 seguidores, es muy fácil que 5.000 de ellos (un mísero 1,33 %) se gasten los 50 € que pide.

Y no sé si viste esto.
https://www.youtube.com/watch?v=lVFYy6hgGDM

enlil dijo...

Vaia, non sabía que xa tiña a idea de que os fans lle fixeran o seu estudio propio con sauna desde 2015... menudo jetas. E certo é que non sei de ónde lle salen tanta base de fans e porqué... realmente non é unha gran banda, e o primeiro disco que tanto se alaba, está ben, pero tampouco é unha obra de arte.

E o de gastarse 50 EUR no teu grupo favorito, porque lles dá a gana de comprar unha parcela e montar un edificio nel... pois mira non. Unha cousa é comprar a música porque é un hobby e outra é pagarlle os hobbies e caprichos a un fulano. Eu nunca o faría nin para o meu grupo favorito (que tampouco teño XD) porque penso que se están rindo de mín.

Con respecto a estas plataformas, parece que o meu irmán xa tivo algunha mala experiencia con respecto a que non mandan o prometido... soupeno xusto despois de crear este post. En fin.